هوش مصنوعی: چهره تو نشانه زیبایی است و دهان تو مانند میم، که به زیبایی خال تو و زلفت مانند نقطه جیم می‌ماند.

هوش مصنوعی: محبت قدیمی من به کاسه بغرا، نشان‌دهنده احساس عمیق من است و مانند یک غذای آرامش‌بخش و محبوب می‌باشد.

هوش مصنوعی: در شرایط سخت و ناامیدکننده، دوستی به مانند چغندر تبدیل شده و طعم تلخی به زندگی داده است. روزگار، تیره و سیاه شده و بر مشکلات افزوده شده است.

هوش مصنوعی: در صف غذا، نخود، آب، برنج و نان قرار دارم و من شجاع هستم و از این چهار مورد نمی‌ترسم.

هوش مصنوعی: دل من به خوردن حلوا و نان مشغول بود و وقتی که بگویم باید جانم را تسلیم کنم، مثل کسی است که جانش را از دست می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرقدر که می‌توانی خربزه بخور، زیرا وقتی جان در بدن نیست، دیگر چه فرقی می‌کند که سیر باشی یا نه؟ پس از مرگ نباید ترسی داشت.

هوش مصنوعی: اگر در جهنم نانی برای خوردن باشد، من مانند افراد حقیر و دون به قعر جهنم می‌روم و آن را می‌خورم.

هوش مصنوعی: وقتی سفره پر از نان است و دیگر نانی باقی نیست، چقدر دردناک است که صوفی بیچاره هنوز گرسنه مانده باشد.