هوش مصنوعی: زن خدمتکار دوباره این کلام دل‌خراش را بیان کرد و جانش را به آن دل‌نواز تقدیم کرد.

هوش مصنوعی: او دوباره گفت که همیشه در غم است و روز و شب در اندوه تو شریک است.

هوش مصنوعی: به جز غم تو، هیچ چیز دیگری در دل من نمانده و تنها حس شیرین باران بر روی گل‌هاست که باقی مانده است.

هوش مصنوعی: در این مکان، شور و هیجان در وجود من حس می‌شود و چشمانم پر از اشک است. در این حال، من به شدت در حال نگرانی و دلشوره هستم.

هوش مصنوعی: اگر بر کسی رحم کنی، این گرامی‌داشت، باعث می‌شود که حتی افراد پیر هم در این غم و اندوه، احساس جوانی و نشاط کنند.

هوش مصنوعی: دوباره خندید و گفت که مثل عسل و شکر است، اما این دردسر را به من می‌دهد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که هیچ چیز نمی‌تواند از من جدا شود و قدرتی که به من نگاه می‌کند، نمی‌تواند از من دور شود. به عبارت دیگر، ارتباط و تأثیر من بر دیگران به قدری قوی است که نمی‌توانند از آن غافل شوند.

هوش مصنوعی: امروز چگونه می‌توانم در میان همه دشمنان، راهی برای درمان دردهایم پیدا کنم؟