هوش مصنوعی: وقتی که این انسان بیچاره سخن را شنید، با ناله‌ای به اعتراض برخاست. تو نباید او را سرزنش کنی.

هوش مصنوعی: هر کسی که به غم عشق معشوق دچار شد، شب و روز به شدت غمگین و نالان می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم‌ها پر از اشک و دل پر از غم است؛ اگر کسی از دلش آهی بکشد، تو او را ببخش.

هوش مصنوعی: من از عشق تو در روز و شب به شدت رنج می‌برم و تحمل درد و مصیبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: دل من که از عشق تو پر از شعله‌های عشق و احساس است، برای من که بیچاره‌ام، خیلی خوشحال‌کننده است.

هوش مصنوعی: دردی که از تو دارم، برایم بهتر از هر درمان دیگری است و هیچ آرزویی جز تو برایم باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: ای ماه زیبا، تا وقتی که جانم در بدنم است، درد تو برای من به مانند درمانی است.

هوش مصنوعی: نام تو ذکری است که همیشه بر زبانم جاری است و درد تو همواره همدم روح و جان من است.

هوش مصنوعی: من به جدایی تو آرامش ندارم و امیدوارم که روزی تو را ملاقات کنم.

هوش مصنوعی: رقیب خوشحال است و من بیچاره در آتش غم دل می‌سوزم و این حال را برای دیگران نشان می‌دهم.

هوش مصنوعی: هر کاری که کنی، من اینجا به خاطر تو درگیر سختی‌ها و مشکلات هستم و قسمت من همین است.

هوش مصنوعی: اما تو بهتر است که از من، که دلم شکستگی‌های زیاد دارد، سخن نشنوی.

هوش مصنوعی: در دل آرزوی دیدن چهره تو را دارم، ای ماهرخ، در تمام زمین.

هوش مصنوعی: من عاشق هستم و تنها و بی‌اعتبار، صدای قلبم پر از درد و غم یار است.

هوش مصنوعی: ای محبوب، در روز قیامت بر حال من رحم نخواهی کرد و دست من و دامن تو به هم پیوسته است.

هوش مصنوعی: دل من از دوری تو خسته و آزرده شده است، در این لحظه نمی‌دانم چه باید بکنم و چه راهی در پیش بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر از دوری تو، ناله‌ای سر دهم، ای مسکین پریشان، از من مگیر.

هوش مصنوعی: اگر صوفی همچون نی ناله کند، ای معشوق زیبا، عیب او را نگیریم.

هوش مصنوعی: خسته شدن از دست کسی که بارها نالیده است، تا زمانی که او نتواند بیشتر از این تحمل کند، هیچ‌کس واقعاً نمی‌داند چه بر او می‌گذرد.