هوش مصنوعی: هفتاد نفر از عشق، چنان دچار شدند که از پا افتادند و در نهایت، نام علی اکبر به عنوان کسی که مورد انتخاب قرار گرفت، بیرون آمد.

هوش مصنوعی: عشق به اندازه‌ای برای فرد اهمیت داشت که جانش را به آن اختصاص داده بود، اما اکنون از آن احساس گذشته و عشق دیگر برایش ارزش سابق را ندارد و از اهمیت جانش بالاتر رفته است.

هوش مصنوعی: با افزایش ارزش و اهمیت دیدار با یار دلخواه، گویی حادثه‌ای غیرمنتظره برای جوان زیبا رخ داده است.

هوش مصنوعی: جان و روح دنیا کسی است که از ابتدای خلقت در هر ویژگی به پیامبر شباهت داشت.

هوش مصنوعی: از سر تا پایین بدن او پر از روح و جان است. حالا درباره‌ی او چه بگویم که زبانم از وصفش ناتوان است.

هوش مصنوعی: شور و هیجان او برای شهادت کاهش یافت و پس از آن سرش را به پای پدر گذاشت و سرش به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: ای پدر، نمی‌توانم تو را در تنهایی و بی‌پناهی ببینم؛ این دیدن تو در چنین حالی، دل مرا می‌آزارد.

هوش مصنوعی: او اجازه گرفت و رفت و با ضربه‌ای کاری، چنان شرابی را ریخت که شور و شوقی در میان جمعیت ایجاد کرد.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، به وسیله‌ی شمشیر او، بسیاری از بدن‌های بی‌سر و سرهای بدون کلاه درافتادند.

هوش مصنوعی: جنگ به قدری شدید شده که اسب عقاب دیگر جایی برای مانور ندارد و از شدت درگیری، پی در پی پیکرها به زمین می‌افتند.

هوش مصنوعی: به سوی پدر بازگشت، اما دلش از شدت تشنگی در آتش می‌سوخت و از این وضع به شکایت پرداخته بود.

هوش مصنوعی: او گفت که به خاطر سوز و عطشی که دارم، این بدن من مانند کوره‌ی آهنگری به سختی افتاده است.

هوش مصنوعی: کاش یک قطره آب به من می‌رسید، پدری که از شدت ناراحتی و درد، حس آتش در دل من شعله‌ور شده است.

هوش مصنوعی: انگشتر زیبا و با ارزشی را در دهان قرار داد و از این طریق رازها و مشکلات دلش به ذهنش خطور کرد.

هوش مصنوعی: انسان آب را از گوهری می‌نوشد، اما آتشی از گلویش به انگشترش می‌افتد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه مراسم وداع در حرم پایان یافت، احساس شور و هیجان عجیبی در داخل حرم وجود داشت و همگان به سمت خیمه‌ها روانه شدند.

هوش مصنوعی: در حالتی که قربانی در اضطراب و نگرانی قرار داشت، لیلا به او نگاه کرد و مانند هاجر که در درد و ترس بود، به زمین افتاد.

هوش مصنوعی: ای امید دل من، آیا چه خبر است از حال و هوای شهادت تو که آیا بر سرم افتاده است یا نه؟

هوش مصنوعی: مادر، جدایی از جسم و جان هرچند سخت است، اما دوری از چهره تو بسیار دشوارتر است.

هوش مصنوعی: در فکر خوش‌گلی لب‌های تو هستم، ای پسر. حالا دلم مثل چوب عود شده و سینه‌ام شعله‌ور گشته است.

هوش مصنوعی: به او گفتند که نگاهی بینداز و ببین که فرزند بتول (مادر مریم) در دست دشمن بی‌یاور و بی‌مدد افتاده است.

هوش مصنوعی: فرزند تو به خاطر حسین قابل قربانی شدن است و نزد خداوند چه چیزی بهتر از این وجود دارد که او به این مقام رسید.

هوش مصنوعی: فرزند تو، جان خود را فدای فرزندی کرده است که از میان تمامی زنان، پاک‌ترین و بهترین است.

هوش مصنوعی: دل تو به یاد «وفا» می‌سوزد و این احساس گویی آتشی است که از این شعر به جمع و در مراسمات شعری می‌افروزد.

هوش مصنوعی: درد و رنج من به اندازه‌ی چهارده مورد بیشتر است، اما این آخرین درد از همه آن‌ها بیشتر بر من سنگینی کرده است.

هوش مصنوعی: خداوندا، از دل داغ و غم‌انگیز وفایی خبر نده. یعنی کسی در غم و اندوه از دست دادن فرزند نباشد.