هوش مصنوعی: چه عیبی دارد اگر با نگاهی محبت‌آمیز به ما توجه کنی؟

هوش مصنوعی: آیا می‌توانی با دید خاصی، دل خسته و سیاه را به طلایی گرانبها تبدیل کنی؟

هوش مصنوعی: یمن به خاطر زیبایی‌های تو نمادی است، و چمن به خاطر چهره‌ات داستانی دارد.

هوش مصنوعی: اگر لبانت را باز کنی، شیرینی کلامت داستانی زیبا و شگفت‌انگیز خواهد بود، همانند غنچه‌ای که شکوفا می‌شود.

هوش مصنوعی: به گیسوی خوشبو و زیبای تو که با محبت چهره‌ات جفت و پیوند خورده است، اشاره دارد.

هوش مصنوعی: شب و روز تاریک و غم‌انگیز تو را به روشنی و زیبایی تبدیل کنی.

هوش مصنوعی: نشان بده، از پسته لبخندی بزن، از غنچه سخنی بگو.

هوش مصنوعی: با یک سخن دلنشین و لبخندی بر لب، می‌توانی تمام دردها را درمان کنی.

هوش مصنوعی: تو خواسته و آرزوی من هستی، تو راه رهایی من هستی، به زندگی من و به مرگ من وابسته‌ای.

هوش مصنوعی: هرچقدر هم که آسیب یا ضرر برسانی، از آن مهم‌تر این است که اگر چیزی به دیگران بدهی و کمک کنی، ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: تو پادشاهی که بر تخت حکومت نشسته‌ای و نور روشنی‌بخش هدایت برای منی.

هوش مصنوعی: چه اتفاقی می‌افتد، زمانی که گاهی با لطفی، نگاهی به سوی گدا بیندازی؟

هوش مصنوعی: چرا به یاد خداوند خود نمی‌افتی؟ اگر خوب توجه کنی و خلوص نیت داشته باشی، به حقیقتی بزرگ دست خواهی یافت.

هوش مصنوعی: از آغاز تا پایان زمان، همه چیز به آرامی پر از صداهای غم و مصیبت است.

هوش مصنوعی: چرا از غصه‌ام آزاد نمی‌شوی؟ و اگر هم آزاد شوی، به چه نتیجه‌ای می‌رسی؟

هوش مصنوعی: تو نیز همچون یونس، از دل مشکلات و سختی‌ها آزاد خواهی شد.

هوش مصنوعی: تو فرمانروای تمام پادشاهان هستی و من خادم توام. تو ماه در میان دیگران هستی و همه در انتظار دیدن تو هستند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی که دیگران مانند قنبر، خدمتگزار تو باشند و به تو وفادار بمانند، باید خودت هم وفا کنی و نسبت به آنها درست و صادق باشی.

هوش مصنوعی: تو به شهر علم پیامبر دسترسی داری و از همه پیامبران برتری.

هوش مصنوعی: شما مانند یک شیر قوی و نیرومند هستید که در وسط میدان جنگ و نبرد قرار می‌گیرید.

هوش مصنوعی: شما در مراسمی خاص حضور دارید و در حالی که با یک پیراهن زیبا و نرم قدم می‌زنید، زیبا رویان همه از دور شما را تماشا می‌کنند و احساس می‌کنند که شما از یک مکان مقدس آمده‌اید.

هوش مصنوعی: حرم به خاطر وجود تو مقدس و باصفاست و تو می‌توانی این صفا را دوچندان کنی.

هوش مصنوعی: تو چه شکوهمند و چه منبعی هستی، تو چه زیبایی و چه نمایشی از زیبایی.

هوش مصنوعی: هم اوّل و هم آخر، همه جا نشان از کار خداوند وجود دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر ظهور چتر و علم، با قدمی که از گذشته داری، به سوی عدم و نیستی گام برمی‌داری.

هوش مصنوعی: از عدم، تو طرح و طراحی می‌کنی و ساختمان هر دو دنیا را به وجود می‌آوری.

هوش مصنوعی: اگر من خدا را نشناسم، هنوز در حیرتم که چه چیزی را صدا بزنم یا به چه چیزی مراجعه کنم.

هوش مصنوعی: اگر بدانی که خدا وجود دارد، تو از همه چیز شاد خواهی شد و از هر چیزی دوری می‌کنی.

هوش مصنوعی: تو صفات مؤمن و کافر را به خوبی می‌شناسی و می‌توانی کسانی را که به بهشت می‌روند از کسانی که به جهنم می‌روند جدا کنی.

هوش مصنوعی: تو باید به سعید پاداش بدهی و به عنید هم پاداش بدهی.

هوش مصنوعی: شب و روز تحت تقدیر و تدبیر تو قرار دارند و تو همواره نور و روشنی‌ بخشی.

هوش مصنوعی: شب را به صبح تبدیل کنی و صبح را به شب.

هوش مصنوعی: به خدا وفا کردن با اشتباهات، تمام ترس او از تغییر سرنوشت بود.

هوش مصنوعی: مبادا آرزوی او را به خاطر نعمت‌هایی که خودت به او عطا کرده‌ای، فراموش کنی و از او دور شوی.

هوش مصنوعی: دو جهان تحت تأثیر غم و فریاد قرار می‌گیرد و به مانند کربلا می‌شود، وقتی که در عزای کسی، ناله و گریه بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: به جایی بروی که یادآور رویدادهای بزرگ است و همچون نی، صدای دلنشینی از خود به گوش برسانی.

هوش مصنوعی: زمانی که از دل تو فریادی چون فریاد حیدر بلند می‌شود، آن ناله ناشی از غم حسین است.

هوش مصنوعی: صدای تو به قدری تاثیرگذار و دل‌نشین است که می‌تواند تمام آسمان و زمین را به زانو درآورد و فضای عزا و غم را پر کند.