هوش مصنوعی: بگذار فرض کنیم که موسیقی و ساز دلنشین در دسترس نیست، اما اگر پرنده‌ای چون بلبل هم نباشد، همچنان می‌توان از زیبایی و آرامش شب لذت برد.

هوش مصنوعی: اگر شراب رنگین و بهاری نیست، پس اشک چشمانم و دل تنگم سلامتی‌ام را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر در دل انسان اثر غم و اندوهی وجود دارد، به خاطر صحبت با زاهدان و انسان‌های خشک و بی‌روح است.

هوش مصنوعی: از دوری مردم، عقل و خرد را از دست داده‌ام، اما جانم از این بی‌خبری و بی‌حوصلگی سالم مانده است.

هوش مصنوعی: ما بارها توبه کردیم و هر بار آن را نقض کردیم، اما دوباره به همان سنگ سرسخت سلامت برمی‌گردیم.

هوش مصنوعی: از این زهد و پارسایی که تو داری، برای من هیچ سودی ندارد. ما از نام و آبروی خود گذشتیم، تا به سلامت برسیم، ولی این سرنوشت خود را ننگین می‌دانم.

هوش مصنوعی: دل ما در عشق تو به اندازه‌ای قوی است که هیچ‌کدام از زلف‌های سیاهت نمی‌تواند آن را متزلزل کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که دین پیامبر در دست این گروه بی‌دین مانند شیشه‌ای است که در آغوش سنگی قرار دارد و به همین دلیل در معرض خطر و آسیب‌پذیری است. به عبارتی، اعتقادات و ارزش‌های مقدس به راحتی می‌توانند آسیب ببینند یا به خطر بیفتند در میان انسان‌هایی که از آن‌ها دوری می‌کنند یا به آن‌ها احترام نمی‌گذارند.

هوش مصنوعی: دو ابروی تو در حال نزاع و کشمکش‌اند و در این نبرد، «وفایی» را به قتل می‌رسانند. اما در این جنگ، سلامت تو حفظ می‌شود.