هوش مصنوعی: موهای تو هزاران مشکل و گره در دل من ایجاد کرده است، دیگر بیشتر از این بر ابروی فریبنده‌ات گره نزن.

هوش مصنوعی: موهای مشکی‌ات را باز کن و به دل من آرامش بده. ای معشوق، عمر من را به زنجیر نزن.

هوش مصنوعی: نسیم ملایم صبحگاهی، تارهای چین‌خورده‌ی موهای تو را باز کرده و بر دامنِ زیبای تو گره می‌زند.

هوش مصنوعی: صدای چنگ و رباب من، دل را نخواهد گشود. تنها دل‌گشایی که در این مجلس وجود دارد، به لطف نوازنده‌ای است که تار را به لطافت می‌نوازد.

هوش مصنوعی: امروز چکار باید کرد تا درد دلم درمان شود؟ من مشغول کارهایی هستم که از سال گذشته باقی مانده است.

هوش مصنوعی: ای ساقی، سر ظرف شراب را باز کن و دل مستان را که غم و اندوهی در آن دارند، گشاده کن.

هوش مصنوعی: عقده‌ای که در دل او ایجاد شده بود، با توجه به غم و اندوهی که داشت، به تدریج باز شد و او از زنجیرهای رنج و دردش رهایی یافت.

هوش مصنوعی: ای کاش فدای تلاش و اراده آن عاشق شوم که وقتی در راه محبوبش قرار می‌گیرد، چنان عمیق عشق و احساسش را ابراز می‌کند که اگر گریه‌ای بر گلوی او بنشیند، این اشک باعث به وجود آمدن گره‌ای در رابطه‌اش با یار نشود.

هوش مصنوعی: وفایی از هر چیزی در دنیا دست شسته و تمام توجهش را به دوستی متمرکز کرده است. او پیوند محبت را با زلف معشوق گره زده است.