هوش مصنوعی: ما در این شهر مانند گدایانی هستیم که فقط خواسته‌هایمان را از تو می‌خواهیم و با تمام وجود در حضور تو قرار داریم.

هوش مصنوعی: ما که در هر حال و مکانی به تو نزدیک هستیم، هم در این دنیا و هم در روز قیامت، وقتی وقت حسابرسی می‌رسد، خودمان مسئولیت اعمال‌مان را به عهده داریم.

هوش مصنوعی: عجب است که اگر به ما جایی ندهی، چون با کرامت تو این کار عجیب است، چرا که ما مهمانان تو هستیم و باید در خانه‌ات جای داشته باشیم.

هوش مصنوعی: دل از زنجیرهای زلف معشوق‌ها جدا کردیم تا در زنجیر محبت و وفای تو زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: ما هشت سال است که در محله تو زندگی می‌کنیم و خود تو بهتر می‌دانی که ما فقط به امید لطف و بخشش تو هستیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر اینکه در کوی تو هستیم، به همین اندازه راضی هستیم که مانند سگ قنبر، در درگاه خانه‌ات به خدمت مشغولیم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر سگی خود را برتر از دیگر سگ‌ها بداند، باید بداند که ما هم به دلیل پیوند و وابستگی‌مان به مذهبی بزرگ و والامقام، به او افتخار می‌کنیم. در واقع، ما در دنیای خود، به خاطر ایمان و تعلق‌مان به یک اصل والاتر، نسبت به هر موجود دیگری ارزشمندتر و برجسته‌تر هستیم.

هوش مصنوعی: وجود تو به قدری در جان و روح من نفوذ کرده که هر یک از بخش‌های وجودم به صدا در آمده و صدای تو را در خود احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: به جز عشق تو، هیچ آرزویی در دل ما نیست. حتی اگر جان‌مان هم برود، ما فقط به خاطر تو زندگی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: به وفا و دوستی نیندیش که جای غم و اندوه را نمی‌گیرد، زیرا فقط تو می‌دانی که چه شور و حالی در دل خود داری و خود را ستایش می‌کنی.