هوش مصنوعی: هرگز از مسیر تو که باعث ملامت و عیب‌جویی می‌شود، دور نخواهم شد. حتی اگر بخواهم بروم، به‌خاطر عشق و علاقه‌ام، نمی‌توانم با سلامت و آرامش بروم.

هوش مصنوعی: اگرچه بهشت بسیار زیبا و دل‌انگیز است، اما من هیچگاه به خاطر تو به آنجا نمی‌روم. حتی اگر به آنجا بروم، تا ابد نمی‌مانم.

هوش مصنوعی: اگر روزی از اینجا خارج شوم و به بهشت بروم، به هیچ قیمتی جانم را فدای چیزی نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که هیچ‌چیز جز مستی و شیطنت نیست، دین و مذهب عشق را به من بده. من نمی‌خواهم برای زهد و بزرگی به دنبال میکده بروم.

هوش مصنوعی: هرچه زیبایی و نقش و نگار من است، در نظر دیگران بی‌ارزش و ناچیز به نظر می‌رسد، به گونه‌ای که حتی نمی‌توانم به زلف، خط، خال و قامت خودم توجه کنم.

هوش مصنوعی: اگر بر سرت تیر بارد مانند باران، من هم مانند بچه‌ها از این درد فرار نمی‌کنم و از عمل حجامت نمی‌روم.

هوش مصنوعی: نمی‌توان من را در آزمایش قرار داد مانند مورچه‌ای که با سنگی سنگین مبارزه می‌کند، زیرا اگر پیش بروم، نشانی از راه نخواهم یافت.

هوش مصنوعی: اگر تو ای دوست وفادار، به حقیقت به من وفاداری کنی، به خدا قسم که از سر کویت به شکایت و ملامت نمی‌روم.