هوش مصنوعی: عاشقان اگر بخواهند تا تو را ببینند، باید ابتدا با خون دل خود وضو بگیرند.

هوش مصنوعی: من به می‌کشان (شراب‌نوشان)‌ی محبت افتخار می‌کنم، زیرا برای دوست در مهمانی عشق، کاسه‌ی سر را به جای ظرف می‌گذارند.

هوش مصنوعی: آرزو کردن چیزهایی از دیگری غیر از دوست، در عشق و محبت، نادرست و ناپسند است.

هوش مصنوعی: پس از گذشت هزار سال، از خاک شهید عشق بوی خون به مشام خواهد رسید، اگر آن خاک بویی از خود به جا بگذارد.

هوش مصنوعی: عاشقان به خاطر رفتار نادرست دوستشان نمی‌گریند، بلکه این اشک‌ها برای حفظ آبرو و حیثیتشان جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: سال‌های زیادی می‌گذرد که دی و بهار از زندگی ما گاهی با درد و گاهی با شادی عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: نگرانم که اگر کسی با زیبایی تو روبه‌رو شود، دلبسته و عاشق تو شود.

هوش مصنوعی: زخم نازک‌نی تو هیچ‌گاه بهبود نمی‌یابد، مگر آن‌که فقط با تار موی تو ترمیم شود.

هوش مصنوعی: عاشقان وقتی که از جام وصال تو می‌نوشند، به آب خضر و چشمه‌ی حیات نیز توهین می‌کنند.

هوش مصنوعی: این لباس ریا و ظاهرسازی که بر تن دارم، باید به می‌نوشان داده شود تا به وسیله نوشیدنی، پاک و تمیز شوم.

هوش مصنوعی: هر کدام از موهای من از زلف تو ناله‌ای دارند، منتظر فرصت هستم تا غم تو را به تفصیل بیان کنم.

هوش مصنوعی: چقدر باید وفایی از غصه لیلی، تو را مجنون بخوانند و در دشت جنون به دنبال تو بگردند؟