شاطر عباس صبوحی » دوبیتی‌ها » خون سیاوش

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ابروی تو رفته رفته تا گوش آمد</p></div>
<div class="m2"><p>گیسوی تو حلقه حلقه تا دوش آمد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از لعل لبت خون سیاوش چکید</p></div>
<div class="m2"><p>زان خون سیاوش دلم جوش آمد</p></div></div>

نقاش

ابروی تو رفته رفته تا گوش آمد
گیسوی تو حلقه حلقه تا دوش آمد
از لعل لبت خون سیاوش چکید
زان خون سیاوش دلم جوش آمد

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به Beauty و جذابیت معشوقه‌اش اشاره می‌کند. ابروهای او به زیبایی به گوش می‌رسند و موهایش به صورت حلقه‌ حلقه و زیبا بر دوش‌هایش می‌افتند. همچنین از لب‌هایش که به رنگ لعل است، خون سیاوش (شخصیتی از داستان‌های ایرانی) چکیده می‌شود و این تصویر، احساس عمیق شاعر را برمی‌انگیزد. در کل، شعر به تجلی زیبایی و احساسات عاشقانه می‌پردازد.

ستمگر

خون سیاوش

هوش مصنوعی: ابروی تو به قدری زیبا و کشیده است که به گوش‌های‌ت می‌رسد و موی تو به شکل حلقه‌هایی نرم و زیبا تا شانه‌هایت افتاده است.

ابروی تو رفته رفته تا گوش آمد

گیسوی تو حلقه حلقه تا دوش آمد

هوش مصنوعی: از لب‌های شیرین تو، همانند خون سیاوش قطره‌هایی افتاد و این خون سیاوش باعث شد که دلم به شدت شوق و هیجان بگیرد.

از لعل لبت خون سیاوش چکید

زان خون سیاوش دلم جوش آمد

خون سیاوش

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها