شاطر عباس صبوحی » غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده » ناز کن

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ناز کن، ناز، که نازت به جهان می‌ارزد</p></div>
<div class="m2"><p>بوسه‌ای از لب لعلت به روان می‌ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بگشا غنچهٔ لب را بنما بر همه کس</p></div>
<div class="m2"><p>یک شکر خنده که با روح روان می‌ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>رخ و زلف و خط و خالت به گلستان ماند</p></div>
<div class="m2"><p>چه گلستان که به صد باغ جنان می‌ارزد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ای صبوحی پس از این جای تو و میخانه</p></div>
<div class="m2"><p>زان که خاکش به همه کون و مکان می‌ارزد</p></div></div>

تعبیر خواب پریشان

ناز کن ناز که نازت به جهان می ارزد
بوسه ای از لب لعلت به روان می ارزد
بگشا غنچه لب را بنما بر همه کس
یک شکر خنده که با روح روان می ارزد
رخ و زلف و خط و خالت به گلستان ماند
چه گلستان که به صد باغ جنان می ارزد
ای صبوحی پس از این جای تو و میخانه
زان که خاکش به همه کون و مکان می ارزد

زلف تو

ناز کن

ناز کن، ناز، که نازت به جهان می‌ارزد

بوسه‌ای از لب لعلت به روان می‌ارزد

بگشا غنچهٔ لب را بنما بر همه کس

یک شکر خنده که با روح روان می‌ارزد

رخ و زلف و خط و خالت به گلستان ماند

چه گلستان که به صد باغ جنان می‌ارزد

ای صبوحی پس از این جای تو و میخانه

زان که خاکش به همه کون و مکان می‌ارزد

ناز کن

اطلاعات