شاطر عباس صبوحی » غزلیات ناتمام و اشعار پراکنده » زلف تو

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چو سوخت خال تو دل، عاشقان، یکدله را</p></div>
<div class="m2"><p>به باغ لاله دگر خورد داغ باطله را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز کاروان جنون دل گرفت و داد به زلف</p></div>
<div class="m2"><p>شریک دزد ببین و رفیق قافله را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دلم به زلف تو، بر ابروی تو سجده کند</p></div>
<div class="m2"><p>بلی، کنند دل شب، نماز نافله را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>به سر کنم پس از این طی راه منزل عشق</p></div>
<div class="m2"><p>دگر چه رنجه دهم پای پر آبله را</p></div></div>

ناز کن

چو سوخت خال تو دل عاشقان یکدله را
به باغ لاله دگر خورد داغ باطله را
ز کاروان جنون دل گرفت و داد به زلف
شریک دزد ببین و رفیق قافله را
دلم به زلف تو بر ابروی تو سجده کند
بلی کنند دل شب نماز نافله را
به سر کنم پس از این طی راه منزل عشق
دگر چه رنجه دهم پای پر آبله را

مبتلا

زلف تو

چو سوخت خال تو دل، عاشقان، یکدله را

به باغ لاله دگر خورد داغ باطله را

ز کاروان جنون دل گرفت و داد به زلف

شریک دزد ببین و رفیق قافله را

دلم به زلف تو، بر ابروی تو سجده کند

بلی، کنند دل شب، نماز نافله را

به سر کنم پس از این طی راه منزل عشق

دگر چه رنجه دهم پای پر آبله را

زلف تو

اطلاعات

حاشیه ها