هوش مصنوعی: غم تو در دل من زیاد شده است، و هر لحظه دلم از فراق تو پر از خون می‌شود.

هوش مصنوعی: هر چیزی که به خاطر شوق دیدن زیبایی‌ات در دل من چنگ انداخت، از چشمان غمگینم به بیرون می‌ریزد، به اندازه لحظه لحظه.

هوش مصنوعی: هر دلی که به دام زلف تو گرفتار شود، به خاطر غمی که دارد، به جنون دچار می‌شود و این جنون هر لحظه بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: من به خاطر تیر ناز او به شدت در خطر بودم، اما اگر لب تو در امن و امان نمی‌بود، هر لحظه ممکن بود هلاک شوم.

هوش مصنوعی: چشمان سیاه و جذاب تو چقدر آشوب ایجاد می‌کند، ای ماه! فقط با یک نگاه تو، جهانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در هر لحظه جادو می‌کند.

هوش مصنوعی: این شعر به بیان فشاری که عشق و زیبایی با خود به همراه دارند، می‌پردازد. شاعر در این بیت از معشوق خود می‌پرسد که چه کسی را به خاطر زیبایی و جذابیتش به خاک و خون کشانده است. به این شکل، او اشاره می‌کند که تیغ ناز و لطافت محبوبش چقدر قدرتمند است و چگونه عشق می‌تواند در قلب‌ها تاثیر بگذارد و احساساتی عمیق را به وجود آورد. خونریزی که در اینجا به آن اشاره شده، نمادی از درد و رنجی است که عاشق به خاطر عشق خود متحمل می‌شود.

هوش مصنوعی: از ضربه‌های تیشهٔ فرهاد و تیر نگاه شیرین، هنوز بیستون ناله می‌زند، دقیقه به دقیقه.

هوش مصنوعی: کسی تا به حال مثل من، ساعت به ساعت و لحظه به لحظه، از عشق مجنون و غم لیلی چیزی ندیده است.

هوش مصنوعی: در صبحی زیبا و دلنواز، هر قطره از شکر به زیبایی از قلم می‌چکد و توصیف لبان سرخ و یاقوتی را روایت می‌کند.