هوش مصنوعی: دل خود را به دست زلف معشوق سپردم و تمام مشکلات و سختی‌ها را به او واگذار کردم.

هوش مصنوعی: به زلف خود زیاد پرداخته نشو، چرا که اگر صد گره هم باز کنی، در برابر هزار گره دیگر چه فایده‌ای دارد؟

هوش مصنوعی: موهای دو طرف را به هم گره نزن، زیرا هیچ‌کس ما را به مار نمی‌چسباند.

هوش مصنوعی: از ابروی تو که تحت تأثیر عرق قرار گرفته، گره‌ای را باز کن، زیرا که این گره بر دم شمشیر آبدار افتاده است.

هوش مصنوعی: به گوشهٔ چشم من نزدیک نشو، چون می‌ترسم که اگر برگ گل به خار برخورد کند، مشکلاتی پیش بیاید.

هوش مصنوعی: موهای تو را به هم گره زده‌ام و قلبم از ناله‌ام به تنگ آمده است. وقتی نغمه‌ام به سیم تار می‌افتد، این گره باز می‌شود.

هوش مصنوعی: سخن گفتن تو به اندازه کافی گشاده نیست، زیرا لب‌های تو به قدری به هم فشرده‌اند که مثل هزار گره در هم پیچیده‌اند.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد در صبح زود در تلاشند تا زلف زیبا و پیچیده تو را به آرامی باز کنند، همان‌گونه که فردی بی‌پول و بی‌چاره سعی می‌کند تا به دنیای زیبا و مرفه نزدیک شود.