هوش مصنوعی: سال‌ها قلم سرنوشت به تصویر کشید که تو چه قامت زیبایی داری و چقدر طول کشید تا به بلندی تو برسیم.

هوش مصنوعی: دوست دارم چهره‌ات را ببینم، اما موهایت را گره‌ زده‌ای. این باعث شده است که به این فکر کنم که چه تدبیری باید بیندیشم تا به تو نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: مدتی طولانی به خود مشغول بود و در نهایت، ماه را از آسمان به زمین آورد و اسیر کرد.

هوش مصنوعی: چشم‌های حاکی از زیبایی تو، نقاش را وادار کرده که از ابروی تو الهام بگیرد و از دلربایی‌اش به جای یک جانوار با شجاعت، تصویری بکشید تا دیگران نتوانند آن را به سادگی نادیده بگیرند.

هوش مصنوعی: پس از اینکه نگاه تو پر از زیبایی و جذابیت شد، فردی چنان به شوق و هیجان آمد که گویی برای دفاع از تو آماده به حمله است.

هوش مصنوعی: دل من به خاطر زیبایی‌های چشمانت از هیچ به وجود آمده، مانند صیدی که با خودنمایی شیر به دام افتاده است.

هوش مصنوعی: در برابر عظمت و بزرگی نعمت‌های بی‌پایان خداوند، من نباید به کم‌نوایی و محدودیت قلم تقدیر شکایت کنم.

هوش مصنوعی: لاغری به خاطر اینکه در فکر نقشم بود، نقاش آنقدر طول کشید که تصویر مرا پیر نشان داد.

هوش مصنوعی: اگر قرار است مرا خراب کنی ای عشق، این‌طور کن که دیگر نتوانم تحمل کنم و هیچ وقت دوباره منتظر ترمیم و بهبود نباشم.

هوش مصنوعی: برای درمان دل دیوانه‌ام، این همه زنجیر از موهای این معشوق بر دوش نمی‌توان کشید.