بیتی که مصرع دوم آن نوشته نشده:
او قیزیل ساچدان اونا گولو قتاز ایله میسن
بیت بعدی :
سینه بیر دشت مغان دیر .....

دقیق و صحیح غزل طبق خوانش ضبط شده با صدای خود استاد شهریار
نام غزل :
آذر بایجان گوزلی
چوخلار اینجیکدی کی سن اونلارا نازایله میسن
من ده اینجیک کی منیم نازیمی آز ایله میسن
ائتمیسن نازی بو ویرانه کونولده سلطان
اوین آباد اولا درویشه نیاز ایله میسن
هر باخیشدا چالیسان کیپریگی مضراب کیمی
بیر قولاق وئر بو سینیق قلبی نه ساز ایله میسن
باشدان آچ یایلیغی افشان ائله سوسن-سنبل
سن بیزیم بایرامیمیزسان ، قیشی یاز ایله میسن
سین گون اول، قوی غمیمیز داغدا قار اولسون- اریسین
منیم آنجاق ایشیمی سوز و گداز ایله میسن !
کاکلی باشدا بوروب باغلامیسان تاج کیمی
او قیزیل ساچدان اونا گوللی قوتاز ایله میسن
من بو معناده غزل یازمالی حالیم یوخودی
سن جوجوق تک قوجانی فرفره باز ایله میسن

سینه بیر دشت مغان دیر قوزی یان- یانه یاتیب
منیم آغلار گوزومی اوردا آراز ایله میسن (آراز،رود ارس)
منی بو سوزیله آتدین آرالاندین بیلیرم
آرانی بیر پارا نامردیله ساز ایله میسن
دستماز ایله دیگین چشمه مسیحا قانی دیر
بیلمیرم هانسی کلیساده نماز ایله میسن؟
من((عشیران))اوخوسام پنجه ((عراق))اوسته گزر
گوزلیم((تُرک))اولالی تَِرکِ ((حجاز ))ایله میسن
تازا شاعر بوده دنیز هرنه باخیرسان دیبی یوخ
چوخ اوزادسان بوغازی . .اورد گی قاز ایله میسن
بسکه زلف و خط وخالین قوپالاغین گوتدون
زلفعلی نین ده باشین آزقالا داز ایله میسن (داز،کچل)
گَل،منیم ایسته دیگیم کعبه ییخیلماز . اوجالار
باشدادا کژ گئده سن دیبده تراز ایله میسن
بو گوزللیک کی جهاندا سنه وئرمیش تانری
هر قدر ناز اده سن ایله کی آز ایله میسن
خط و خالیندن آلیب مشقیمی قرآن یازارام
بو حقیقت له منی اهل مجاز ایله میسن
آی، دان اولدوزی، منی سن یاخشی تانیرسان که سحر
افقی خلوت ادئب راز و نیاز ایله میسن
شهریارین داغلیب داغدا ،داشا دالدالانیپ
اوزون انصاف اله محمودی ایاز ایله میسن

افسوس می خورم اذری نمی دانم درود به هممیهن خوش سخنم که کلام شهریاررا ویراست می فرمایند درود به تو درود به شهریار

باسلام .
اسم این غزل آذربایجان گوزلی هست
دوست عزیزمون آقای زرین هم اشاره کردن البته .
باتشکرازلطفتون .

بیتی که جا افتاده :کاکلی باشدا بوروب باغلامیسان تاج کیمی
او قیزیل ساچدان اونا ، گوللی قوتاز ایله میسن

بیت هشتم از آخر درستش اینه :
دستماز ایلدیگین چشمه مسیحا قانیدیر
بیلمیرم هانسی کلیساده نماز ایله میسن؟

تازا شاعر بو دنیز هر نه باخیرسان دیبی یوخ
چوخ اوزادسان بوغازی اوردگی غاز ایله میسن

افسوس که آذری بلد نیستم و ای کاش یکی از آذری زبان های عزیز زحمت ترجمه این شعر را می کشید یا محتوای کلی آن را برای فارس زبان ها باز می گفت.

با سلام و ارادت به دوستان عزیز، امیدوارم آذری های عزیز، جسارت بنده را ببخشند و خطاهای مرا در این برگردان که ارائه می کنم اصلاح کنند، از آنجا که لنگ کفش هم در بیابان نعمتی است و از هیچی بهتر است ترجمه زیر با همه نقصها تقدیم می گردد.
بسیاری دلخور شده¬اند که چرا به آنها ناز کرده¬ای، من دلخورم که چرا به من کم ناز کرده¬ای
ناز را در این دل ویران، سلطان کرده¬ای، خانه¬ات آباد که به درویش عرض نیاز کرده¬ای
با هر نگاه مضراب مژگان را نواخته¬ای، لحظه¬ای گوش بده که این قلب شکسته را چه ساز کرده¬ای
سربند را از سر باز کن و سنبل و سوسن بیفشان، تو عید ما هستی و زمستان ما را بهار کرده¬ای
تو آفتاب باش و بگذار غم ما برف کوه باشد که آب شود، اما تو کار مرا همه سوز و گداز کرده¬ای
من حال نگارش غزل در این معنا را ندارم، این تو هستی که پیر فرتوت را فرفره باز کرده¬ای
کاکلت را بالای سر جمع کرده و مثل تاج بسته¬ای و از آن زلف طلایی برای آن، گل انداخته¬ای
آن طلا، دشت مغان است که بره¬ها پهلو به پهلو خوابیده¬اند، تو چشم گریان مرا در آنجا به رود ارس تبدیل کرده¬ای (در نسخة دیگر می¬گوید: سینه، دشت مغان است)
این زیبایی که در جهان، خدا به تو داده، هر چقدر که می¬خواهی ناز کن که کم ناز کرده¬ای
مرا با این سخن (از چشم) انداختی و جدا شدی می¬دانم، و این فاصله را با عده¬ای نامرد پر کرده¬ای
چشمه¬ای که در آن وضو ساخته¬ای خون مسیحاست، نمی¬دانم در کدام کلیسا نماز کرده¬ای؟
من اگر (عشیران) بخوانم، پنجه¬ام روی (عراق) می¬گردد، زیبای من، از وقتی (تُرک) شده¬ای ترک (حجاز) کرده¬ای (به ایهام از نامهای دستگاههای موسیقی بهره برده است)
ای تازه شاعر هر چه نگاه کنی این صحرا کرانه ندارد، هر چند گردن بیفرازی و اردک را غاز کنی
از بس که زلف و خط و خال را .......... کم مانده است که سر زلفعلی را کچل کنی.
بیا ای محبوب من که کعبه خراب نخواهد شد بلکه اوج خواهد گرفت، هر چند که در بالا کج باشی در پایه تراز کرده¬ای
از خط و خال تو سرمشق گرفته، قرآن می¬نویسم، با این حقیقت مرا اهل مجاز کرده¬ای
خوب ماه را از ستاره تشخیص می¬دهی که سحر، افق را خلوت کرده، راز و نیاز می¬کنی
شهریار تو داغون شده و در کوه به سنگ تکیه زده، تو خود انصاف بده که محمود را ایاز کرده¬ای

زلف و خط و خال نماد غزل کهن هستند. طعنه شهریار متوجه کسانی است که بعد از رواج شعر نو، غزل سرایی به شیوه قدیم را محکوم می دانستند.

ببیت اخر مصرع اول درستش اینه . شهریار داردا قالب داغدا داشا دالدالانب

چوخلار اینجیکدی کی سن اونلارا ناز ایله میسن !
(خیلی ها از تو ملولند که چرا به آنان ناز فروخته ای !)
منده اینجیـــک کی منیــم نازیمـی آز ایله میسن !
(منم ملولم از اینکه چرا ناز مرا کم کرده ای !)
ائتمیســــن نازی بو ویـــرانه کــــــؤنولده سلطــان
(ناز را در این دل ویرانه ی من پادشاه کرده ای)
ائـــــوین آبــــاد اولا درویشــــــه نیـــاز ایله میسن !
(خانه ات آباد باشد که به من درویش روی نیاز آورده ای)
هر باخیشدا چالیبـــان کیپریگی میضـراب کیمی
(در هر نگاهت با بر هم زدن مژگان مانند مضراب موسیقی)
بیر قولاق وئر بو سینیق قلبی نه ساز ایله میسن ؟!
(گوش بسپار کاین دل شکسته را چگونه با خود هماهنگ کرده ای ؟!)
باشدان آچ یایلیغی افشان ائله سـوسن سونبـول ...
(روسری را از سر بردار و موهایت را مانند سوسن و سنبل پریشان کن)
سن بیـــزیم بایراممیزسان قیشی یاز ایله میسن !
(تو عید مایی که زمستان ما را بهار کرده ای!)
سن گون اول قوی غمیمیز داغدا قار اولسون اریسین
(تو خورشید شو و بگذار غم ما در کوه تبدیل به برف شده و ذوب گردد)
منیم آنجــــاق ایشیمی ســـوز و گداز ایله میسن !
(بدین جهت کار مرا سوختن و گداختن کرده ای)
من بو معنـــــاده غــــزل یازمـــالی حالیـم یوخودی ...
(من در این عالم معنا حال نگاشتن غزل نداشتم)
سن جوجوق تک قوجـانی فیرفیره باز ایله میسن !
(تو این پیرمرد را مانند کودکان فرفره باز کرده ای!)
کاکلی باشـــــدا بــــوروب باغلامیسـان تاج کیمی
(کاکل موهایت را در سر پیچیده ای و بسان تاج بسته ای)
اول قیزیل ســاچدان اونا گوللی قوتاز ایله میسن !
(از آن موهای طلایی بر آن تاج ، نگین سرخی از گل ساخته ای)
سینه بیــــر دشت مغــــاندیر قوزی یان یانه یاتیب !
(سینه مانند دشت مغان است که در آن گوسفندان در جوار هم آرمیده اند!)
منیـــــم آغـــــلار گـــــؤزومی اوردا آراز ایله میسن !
(چشمان منتظر مرا در آنجا مانند رود ارس گریان کرده ای!)
بو گــــؤزللیک کی جــــاهاندا سنه وئرمیش تانری ...
(با این زیبایی که در دنیا خداوند به تو هدیه داده است)
هر قـــده ر نـــاز ائله سن ایله کی آز ایله میسن !
(هر اندازه که میخواهی ناز کن که خیلی کم ناز کرده ای!)
منی بــــو ســـــؤزیله آتـــدین آرالانــــــدین بیلیرم ...
(بخوبی میدانم که مرا با این سوز دل رها کردی و از میان گریختی)
آرانی بیــــــر پـارا نامـــــــردیله ســـاز ایله میسن !
(و میانه ات را با یک نامرد جور کرده ای !)
دستماز ایله دیگیـــــن چشمــه مسیحا قانی دیر !
(آب آن چشمه ای که در آن وضو ساختی از خون حضرت مسیح"ع" بود !)
بیلمیرم هـــــانسی کلیســـــاده نماز ایله میسن ؟!
(نمیدانم با این وضو در کدامین کلیسا به نماز ایستادی؟!)
گــــل ! منیم ایسته دیگیم کعبـه ییخیلماز اوجالار
(بیا ! این کعبه دوست داشتنی من هرگز ویران نشده و البته روز بروز اوج میگیرد)
باشدادا کژ گئـــــده سن دیبــــده تراز ایله میسن !!!
(اگر در ابتدا هم راه را کج رفته باشی مطمئن باش که در انتها وارد راه درست خواهی شد)
خط و خالینـــــدن آلیب مشقیمــــی قورآن یازارام
(از خط و خال چهره ات سرمشق گرفته و قرآن خواهم نگاشت)
بو حقیقـــــت له منی اهــــــل مجـــاز ایله میسن !
(با این حقیقت مرا اهل مجاز و خیال کرده ای)
منی دان اولدوزی سن یاخشی تانیرسان کی سحر
(ای ستاره ناهید تو مرا خیلی خوب میشناسی که هنگام سحر)
افقی خلــــــوت ائدیـــــب راز و نیــــــاز ایله میسن !!!
(افق را خلوت نموده و به راز و نیاز مشغول شده ای)
شهریارین داغیلیب داغدا داشا دادالانیب
(شهریارت آواره شده و گوشه عزلت گزیده)
ئوزن انصاف ایله محمودی ایاز ایله میسن
( خودت منصفانه نگاه کن محمود را ایاز کرده ای)

ممنون از زحماتتون، ولی استاد اسم این غزل رو "آذربایجان گوزلی" تو فایل صوتی اعلام میکنن!

با عرض سلام و ادب باید به همه دوستانی که معنی کردن بگم که هیچ یک از معنی ها اون طور که باید چنگی به دل نمیزد با تو جه به این که ترکی یک زبانی هستش که کامل تر از فارسی و کلماتی در ترکی هست که در فارسی نیست به همین دلیل نمیشه کامل ترجمه کرد البته اینم باید بگم اکثر ترجمه های اینجا ظاهری هستش و فقط سعی کردین معنی کلمه رو بگین و هرگز به مفهوم بیت اشاره نکردین و بعضی جاها به کارا های بسیار زیبا ی قوم ترک ااشاره کرده شاعر که فقط ترک ها به این سنت ها آآشنا یی دارن......ترجمه ها اصلا کامل نبود

هر که را گفتم که پیمان اخوت بهتر است
دیدم آخر رد پایش ره به جای دیگر است
روزگاری شهریاری بود وافسوس نشناختیمش ولی
در قیاس این جهان جایش در آنجا بهتر است
شاعر ما حی داور پیش خود جا داده است
مدعی جایی نشان کن کز جای شاعر بهتر است
در شگفتم دم دمادم از نام بهجت دم می زنیم
پس بگو آخر چرا آوازهاش با گبر و ترسا بهتر است
ما بیاییم از برای اصل خود کاری کنیم
اصل ما از اصل هرچه اصل است صد برابر بهتر است

روزی خدمت استاد مدرس اول (شیوا) بودم (می دانید که استاد مدرس برگرداننده ی دیوان حافظ و خیام و بابا طاهر و ... به ترکی و سهندیه و ... به فارسی می باشند) از ایشان خواستم این غزل استاد شهریار را به فارسی ترجمه کنند. بیت اول را فی البداهه اینگونه ترجمه کردند
همه از ناز که کردی تو بدانها در رنج
من از این رنجه که نازم ز تو کمتر شده است

تازا شاعر ، بو - دنیز - هرنه باخیرسان دیبی یوخ
چوخ اوزادسان بوغازی . .اردگی قاز ایله میسن
این بیت بایست اینطوری نوشته بشه .
مصرع اول به این معنی که:
ای تازه شاعر ! این دریا (بو ،دنیز - "بو " به معنی "این" و "دنیز" به معنی "دریا" )هر چقدر که نگاه میکنی ابتدا و انتها ندارد

سلام
دوستان کسی فایل صوتی اینشعر را سراغ داره
لطفا ادرس بده تا دانلود کنیم و ستفاده کنیم

با سلام
دربیت هفتم مصرع دوم به این شکل کامل می شود:
او قیزیل ساچدان اونا گوللی قوتاز ایله میسن
همچنین در بیت نهم بعد از کلمه هرقدر کلمه ناز جا افتاده است:
هرقدر ناز ائله سن ایله کی از ایله میسن
لطفا تصحیح فرمایید.

با سلام. متن این غزل ترکی استاد شهریار، که یکی از مشهورترین غزلهای معاصر هست، متاسفانه آن قدر اشتباه دارد که من از ذکر آنها منصرف شدم و فقط در تعجبم که چرا دست اندرکاران گنجور، این گنحینه معتبر شعر و ادب ایران زمین، روا می دارند که این غزل وزین، به این وضع به هم ریخته و شلخته و تحریف شده، و ... خود در گنجور همچنان ادامه دهد!
لطفا کل شعر را حذف و یک بار دیگر از روی دیوان شهریار بازنویسی فرمایید. البته یکی از دوستان هم لطف کردند در حاشیه، متن کامل را از روی فایل صوتی خود استاد نوشتند که درست هست صرف نظر از فقط چند خطای جزئی رسم الخطی.
ممنونم از توجهتان

سلام
ضمن تشکر از کسانیکه این غزل را ترجمه کرده اند.متاسفانه بیت اول را همگی استباه معنی کرده.
خیلی ها از دست تو ناراحتند که به آنها ناز نمیکنی
من هم از دست تو ناراحتم که ناز مرا کم کرده ای.
(به من کم ناز میکنی)

سلام
ضمن تشکر از کسانیکه این غزل را معنی کرده اند.متاسفانه بیت اول اشتباه معنی کرده اند.
خیلی ها از دست تو ناراحتند که به اونها ناز نمیکنی
منهم از دست تو ناراحتم که ناز مرا کم کرده ای

باسلام

ضمن تشکر از سایت خوب و مفیدتان لطفا در بیت سوم به جای "چالیبان" چالیسان اصلاح شود.

همچنین در بیت 10 "منی بوسوزیله آتدین آرالاندین بیلیرم" درست است

در آخرین بیت (شهریارین داغیلیب داغ داشا دالدالانیب) درست است.

با سپاس