با درود وسپاس فراوان
ابیات پنجم وششم وهفتم این غزل جا افتاده اند و بدینقرارند:
اشکش نمی مکیدم وبیمار عشق را
جز بغض شربت دگری در گلو نبود
آلوده بود دامن پاک و برغم عشق
با اشک نیز دست ودل شستشونبود
از گفتگو و یاد جفا کردنم چه سود
او بود بی وفا و دراین گفتگو نبود
---
پاسخ: با تشکر، اضافه شد.

مکیدن اشک از جهت ادبی درسته؟
حافظ یه جایی میگه شربتی از لب لعلش نچشیدیم.
شربت از لب اون هم چشیدن نه مکیدن.
کسی می دونه آیا شهریار مدرک دانشگاهی اش ادبیات بود؟

هانی جان
تا جایی که من اطلاع دارم استاد در دانشگاه تهران پزشکی میخوندن که سال آخر انصراف دادن....

شاعر بودن به مدرک ادبیات داشتن نیست هر چند که بودن در محفل های شعر و ادبیات در تقویت روح شاعری و افزایش ابزار شعر جذاب گفتن بی تاثیر نیست.
در هر صورت، در بین معاصران شاعر بزرگی است این شهریار.
تشکر از نکته ای که درج فرمودید دوست گرامی

هانی عزیز سلام
سما اینگونه فرض کن که منظور استاد از اشکش نمی مکیدم و ...
اینه که استاد وقتی معشوقش گریه میکرد میرفت و چشمانش رو میبوسید و لبش تر میشد
یه فرض خیلی سادست و معنی رو درست میکنه

دورد
هانی عزیز اینکه مدرک استاد شهریار ادبیات بوده یا خیر را نمیدانم اما این موضوع قابل انکار نیست که ایشان قلم قدرتمندی داشتند و انسانی ادیب و فرهیخته و اگاه و خوش ذوقی بودند که توانستد اینچنین یادگار فاخری بیافریند و بحق لیاقت ایشان از مدرک و دانشگاه و این ها والاترست !شما فرض بگیرید چند سالی رفتند در فلان دانشگاه به دکتری در ادبیات رسیدند آیا صرف وجود مدرک میتوانست شهریار بیافریند یا ذوق و استعداد و همت او؟ البته من بر این اندیشه هستم که قطعا داشتن تحصیلات عالیه بسیار میتواند موثر باشد
خیل عظیمی از نام اوران در عرصه های مختلف ادبی هنری ... در طول مشاهده شده است که رشته دانشگاهی ایشان با ان رشته ای که در آن فعالیت داشتند و موفقیت کسب کرده اند متفاوت بوده است
پاسخ پرسشتان هم جناب کیوان داده اند و نظر بنده هم بر همان پاسخ ایشان است
تندرست و پدرام باشید

در طول تاریخ*
خبط نگارشی بنده رو مورد اغماض قرار بدید که تقصیرکار تلفن همراه بنده است

حرف های شما کاملا درسته امیر
بنده با لیسانس تاریخ یک شاعرم غزل هایی می‌نویسم از آب زلال تر
اما هنوز حتی اسم بحر های شعری رو بلد نیستم
چون اصلا به دردم نمیخوره !
و خوب ترجیح میدم شعر بنویسم تا اینکه وقتم رو صرف حاشیه کنم
من مدرک شعریم رو از غمگرفتم و باور دارم اونی که غم نداره هرچقدر تلاش کنه یا پول خرج کنه بازم شاعر نمیشه

اونیکه غم نداره شاعر نمیشه، جالب بود

حاشیه هایی که دوستان نوشته اندُ بدور از موضوع شعر هستند. یکی نوشته شهریار در دانشگاه تهران می خوانده. این آقا فکر نکرده که دانشگاه تهران در سال 1313 افتتاح شد. شهریار ده سال قبل از آن میخونده؟ چرا کسی نمی خوتهد بداند که شهریار چرا این شعر را نوشته؟ منظور شهریار از »آلوده بود دامن باک و ...«. شهریار کدام زن را می گوید