شهریارغزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود
سرکشان را چو به صاف سر خم دستی نیست
سر ما خاک در دردکشان خواهد بود
پیش از آنی که پر از خاک شود کاسه چشم
چشم ما در پی خوبان جهان خواهد بود
تا جهان باقی و آئین محبت باقی است
شعر حافظ همه‌جا ورد زبان خواهد بود
هر که از جوی خرابات نخورد آب حیات
گر گل باغ بهشت است خزان خواهد بود
حافظا چشمه اشراق تو جاویدانی است
تا ابد آب از این چشمه روان خواهد بود
صحبت پیر خرابات تو دریافته‌ام
روحم از صحبت این پیر جوان خواهد بود
هر‌کجا زمزمه عشق و همای شوقی است
به هواداری آن سرو روان خواهد بود
تا چراگاه فلک هست و غزالان نجوم
دختر ماه بر این گله شبان خواهد بود
زنده با یاد سر زلف تو جان خواهم کرد
تا نسیم سحری مشک‌فشان خواهد بود
ای سکندر تو به ظلمات ابد جان بسپار
عمر جاوید نصیب دگران خواهد بود
شهریارا به گدایی در میکده ناز
که دلت محرم اسرار نهان خواهد بود
غزل شمارهٔ ۵۷ - بارگاه حافظ: شب‌ها به کنج خلوتم آواز می‌دهندغزل شمارهٔ ۵۹ - جلوه جانانه: شمعی فروخت چهره که پروانهٔ تو بود
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: همراهان گنجور
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود
هوش مصنوعی: وقتی نشانه‌ای از میخانه بر افراز باشد، ابروی تو برایم همچون قبله‌ای می‌شود که جانم را می‌سازد.
سرکشان را چو به صاف سر خم دستی نیست
سر ما خاک در دردکشان خواهد بود
هوش مصنوعی: افرادی که سرکش و بی‌پروا هستند، زمانی که با یک مشکل یا سختی مواجه می‌شوند، معمولاً کسی نیست که به آن‌ها کمک کند. اما سرنوشت و خاک ما در برابر این درد و مشکلات ایستادگی خواهد کرد.
پیش از آنی که پر از خاک شود کاسه چشم
چشم ما در پی خوبان جهان خواهد بود
هوش مصنوعی: پیش از آنکه چشمان ما به خاک سپرده شوند، همیشه در جستجوی زیبایی‌ها و خوبان دنیا خواهیم بود.
تا جهان باقی و آئین محبت باقی است
شعر حافظ همه‌جا ورد زبان خواهد بود
هوش مصنوعی: تا زمانی که دنیا وجود دارد و عشق و محبت پابرجاست، اشعار حافظ در هر جایی بر سر زبان‌ها خواهد بود.
هر که از جوی خرابات نخورد آب حیات
گر گل باغ بهشت است خزان خواهد بود
هوش مصنوعی: هر کسی که از چشمه‌ی خرابات آب ننوشد، هرچقدر هم که به نظرش خوشبخت و خوشبو بیاید (مانند گل‌های بهشت)، در نهایت به زوال و خزان دچار خواهد شد.
حافظا چشمه اشراق تو جاویدانی است
تا ابد آب از این چشمه روان خواهد بود
هوش مصنوعی: ای حافظ، نور و روشنایی تو همیشگی است و تا ابد، زندگی و صفا از این منبع سرچشمه خواهد گرفت.
صحبت پیر خرابات تو دریافته‌ام
روحم از صحبت این پیر جوان خواهد بود
هوش مصنوعی: من از گفت‌وگو با مرد دانا و باتجربهٔ این کاروانسرا فهمیده‌ام که روح من از همراهی با او جوان‌تر و سرزنده‌تر خواهد شد.
هر‌کجا زمزمه عشق و همای شوقی است
به هواداری آن سرو روان خواهد بود
هوش مصنوعی: هر جا که صدای عشق و شوق به گوش برسد، آنجا همیشه گل‌های زیبا و جوانه‌های تازه‌ای حضور خواهند داشت.
تا چراگاه فلک هست و غزالان نجوم
دختر ماه بر این گله شبان خواهد بود
هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان وجود دارد و ستاره‌ها همچون غزالان در آن می‌دوند، شبان این گله همچنان خواهد بود.
زنده با یاد سر زلف تو جان خواهم کرد
تا نسیم سحری مشک‌فشان خواهد بود
هوش مصنوعی: من تا زمانی که به یاد موهای تو هستم، زنده خواهم ماند، تا زمانی که نسیم صبحگاهی عطر مشک را پخش کند.
ای سکندر تو به ظلمات ابد جان بسپار
عمر جاوید نصیب دگران خواهد بود
هوش مصنوعی: ای سکندر، تو زندگی‌ات را در تاریکی ابدی فدا کن، زیرا عمر جاودان به دیگران خواهد رسید.
شهریارا به گدایی در میکده ناز
که دلت محرم اسرار نهان خواهد بود
هوش مصنوعی: شاعر به این معنا اشاره دارد که اگر کسی بخواهد به رازهای درونی و دل انسان‌ها نزدیک شود، باید با خاکساری و humility به درون میکده (مکان عشق و معرفت) وارد شود، زیرا فقط در این محیط است که دل‌ها و اسرار نهان خود را فاش می‌کنند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۵۸ - حافظ جاویدان به خوانش پری ساتکنی عندلیب
حاشیه ها
1403/06/29 18:08
عرب عامری.بتول
تا چراگاه فلک هست و غزالان نجوم
دختر ماه بر این گله شبان خواهد بود
چقدر این تصویر زیباست.