گنجور

غزل شمارهٔ ۳۸ - خزان جاودانی

مه من هنوز عشقت دل من فگار دارد
تو یکی بپرس از این غم که به من چه کار دارد
نه بلای جان عاشق شب هجرت است تنها
که وصال هم بلای شب انتظار دارد
تو که از می جوانی همه سرخوشی چه دانی
که شراب ناامیدی چه قَدَر خمار دارد
نه به خود گرفته خسرو پی آهوانِ ارمن
که کمند زلف شیرین هوس شکار دارد
مژه سوزن رفو کن نخ او ز تار مو کن
که هنوز وصلهٔ دل دو سه بخیه کار دارد
دل چون شکسته‌سازم ز گذشته‌های شیرین
چه ترانه‌های محزون که به یادگار دارد
غم روزگار گو رو پی کار خود که ما را
غم یار بی‌خیالِ غم روزگار دارد
گل آرزوی من بین که خزان جاودانیست
چه غم از خزان آن گل که ز پی بهار دارد
دل چون تنور خواهد سخنان پخته لیکن
نه همه تنور سوز دل شهریار دارد

اطلاعات

وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: همراهان گنجور

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۳۸ - خزان جاودانی به خوانش پری ساتکنی عندلیب

حاشیه ها

1388/09/17 15:12

بسیار شعر زیبایی است.
بنده تصور میکنم مصرع دوم
در بیت چهارم هوس شکار به
غلط هوش شکار
تایپ گردیده است.
---
پاسخ: با تشکر، غلطی که اشاره کردید تصحیح شد.

1390/10/19 10:01
محبوبه

ممنونم از شما دوست عزیز
بسیار عالی بود
پایدار باشید
درس این زندگی از بهر ندانستن ماست
این همه درس بخوانیم و ندانیم که چه

1391/01/11 13:04
سعید

با سلام و تشکر از زحمات جناب عالی ، در بیت چهارم واژه ی ارمن یک واژه است و باید بدون فاصله نوشته شود . در بیت پنجم بعد از وصله « ی » لازم است تا وزن درست شود و در بیت ششم بعد از « ترانه های » یک حرف زاید افتاده است . متشکرم

1391/04/08 14:07
آرش

سلام -در مطلع شعر فگار صحیح می باشد

1392/11/13 11:02
فرزاد

سلام-خسته نباشید
درباره دلیل سرودن این شعر باید یادآور شوم که استاد شهریار در اوج پیری در بستر بیماری بود و معشوقه اش(همان خانمی که در جوانی شهریار عاشقش بود) به عیادتش می آید و در حین احوالپرسی جهت دلداری دادن شهریار به او می گوید : "استاد خوبه که حالا دیگر اون عشق و احساسات جوانی آزارت نمیده " منظورش این بوده که شهریار از نظر روحی حالش بهتر از وضع و حال عاشقانه در جوونیشه
که شهر یار در جواب این شعر رو میگه و مهمترین بیتش هم اینه که :
مژه سوزن رفو کن نخ آن ز تار مو کن
که هنوز وصله دل دو سه بخیه کار دارد
یکی از نعمتهای خوب خدا که به انسان داده فراموشیه آدم خیلی چیزهارو فراموش میکنه مثل غم از دست دادن عزیزان ولی بعضی مسائل و موارد اصلا قابل فراموش کردن نیست
زنده باد عشق و عاشقان واقعی

1393/03/24 18:05

ضمن سلام مصرع دوم ازبیت ششم بعداز (چه ترانه های) یک (ه) وجود دارد که به اشتباه تایپ شده
تشکر

1395/10/14 00:01
خجسته

ظاهرا بیت اول مصراع دوم این گونه صحیح است (تو یکی بگو به عشقت که به من چکار دارد؟)

1397/06/31 05:08
محمود سلیمانیان بروجنی

در تایید فرموده سعید مبنی بر اینکه واژه "ارمن"باید بصورت یک کلمه بیاید باید عرض کنم دراینجا تلمیح زیبایی وجود دارد واشاره ای است به اینک شیرین معشوقه خسرو ارمنی بوده است

1399/05/31 19:07
حمید رضا

سلام
این بیت رو هم به ایشون نسبت دادن که فرم بیت پنجم را دارد ولی منبعی برای ان پیدا نکردم
برسان سلام مارا به رفوگران هجران
که هنوز پاره دل دو سه بخیه کار دارد
اگر کسی می دونست اثر استاد هست یا نه لطفا اعلام کنه ممنون

1401/01/29 02:03
مهدی حسین پور

با عرض سلام
خیر دوست عزیز بنده با کتاب استاد شهریار مقایسه کردم و بیت مذکور شما در شعر وجود ندارد پس از استاد نیست این بیت

1399/10/24 09:12
پویا

با سلام
در بیت هفتم مصرع دوم *غم دوست بی خیال از غم روزگار دارد *
صحیح میباشد

1399/12/03 23:03
شب پر شورش

سلام و درود و عرض خسته نباشید
عزیزان بیت ششم مصرع دوم:
«چه ترانه های ه محزون که به یادگار دارد»
آن(ه) غلط املایی می باشد لطفا تصحیح شود.
و در بیت 7:
غم یار بی خیال غم روزگار دارد
ت ت تن ت تن ت تن /ت ت تن ت تن ت تن تن
خیالِ می باشد یا بی خیال؟
چون اگر بی خیال باشد وزن شعر فاعلن می شود و غلط می‌شود.
لطفا راهنمایی کنید