غزل شمارهٔ ۱۰ - ناکامیها
زندگی شد من و یک سلسله ناکامیها
مستم از ساغر خون جگر آشامیها
بسکه با شاهد ناکامیم الفتها رفت
شادکامم دگر از الفت ناکامیها
بخت برگشته ما خیره سری آغازید
تا چه بازد دگرم تیرهسرانجامیها
دیرجوشی تو در بوته هجرانم سوخت
ساختم این همه تا وارهم از خامیها
تا که نامی شدم از نام نبردم سودی
گر نمردم من و این گوشه گمنامیها
نشود رام سر زلف دل آرامم
ای دل از کف ندهی دامن آرامیها
باده پیمودن و راز از خط ساقی خواندن
خرم از عیش نشابورم و خیامیها
شهریارا ورق از اشک ندامت میشوی
تا که نامت نبرد در افق نامیها
غزل شمارهٔ ۹ - حالا چرا: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چراغزل شمارهٔ ۱۱ - دریاچه اشک: طبعم از لعل تو آموخت درافشانیها
اطلاعات
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: همراهان گنجور
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۰ - ناکامیها به خوانش نوح منوری
غزل شمارهٔ ۱۰ - ناکامیها به خوانش پری ساتکنی عندلیب
حاشیه ها
1388/09/28 22:11
نگین شکروی
با درود وسپاس فراوان
در مصرع دوم از بیت پنجم بجای "ناکامی ها" باید
"گمنامی ها" نوشته شود
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
1390/09/15 14:12
برجیان
با سلام و تشکر
در مصراع
خرم از عیش نشابورم و خیامیها
احتمالا باید نیشابورم نوشته شود
1392/08/26 01:10
کورش
مصرع اول بیت آخر
بجای "میشوی"مشوی باید صحیح باشه.
ضمنا "نشابور"درسته از نظر وزنی.
سپاس
1396/06/28 13:08
امپرور
با سلام
درمورد کسی که گفند احتمالاً نیشابور دست است باید بگویم نه چون نیشابور همان طور که کورش نوشته اند ایراد وزنی دارد و اما در پاسخ به حاشیه کورش که گفته بود مشوی باید صحیح باشد به نظر من همان می شوی صحیح تر است و اگر مشوی باشد از روان بودن شعر می کاهد