اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۷۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از می تجربه میخانه افلاک پر است</p></div>
<div class="m2"><p>جام مستی شده سرشار که از خاک پر است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سنگ طفلان چه که هر نقش قدم جام جم است</p></div>
<div class="m2"><p>درخرابات جنون آینه پاک پر است</p></div></div>

شمارهٔ ۷۶

از می تجربه میخانه افلاک پر است
جام مستی شده سرشار که از خاک پر است
سنگ طفلان چه که هر نقش قدم جام جم است
درخرابات جنون آینه پاک پر است

هوش مصنوعی: این شعر از حس و حال میخانه و تجربه‌های ناشناخته صحبت می‌کند. اشاره به این دارد که میخانه‌ها پر از تجربیات روحانی و عمیق هستند و جامی که در دست داریم، نشانه‌ای از شادی و سرخوشی است. همچنین به نقش و تأثیر هر قدم در زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید که در جنون و بی‌خبری، آیینه‌ای پاک از حقایق وجود دارد.

شمارهٔ ۷۴

شمارهٔ ۷۵

هوش مصنوعی: شراب تجربه در میخانه افلاک فراوان است و جامی که پر از مستی است، از خاک پر شده و سرشار از زندگی و شور و شوق می‌باشد.

از می تجربه میخانه افلاک پر است

جام مستی شده سرشار که از خاک پر است

هوش مصنوعی: کارهای کوچک و سهل‌انگارانه‌ی کودکان، در مقابل عظمت حقیقت و وجود، هیچ ارزشی ندارد. در دنیای جنون و خیال، آینه‌ای روشن و خالص مملو از زیبایی‌ها و حقیقت‌هاست که قابل مقایسه با آن چیزها نیست.

سنگ طفلان چه که هر نقش قدم جام جم است

درخرابات جنون آینه پاک پر است

شمارهٔ ۷۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده