اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۴۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>می کند مشق تپیدن دل دیوانه ما</p></div>
<div class="m2"><p>بال پرواز شود باده به پیمانه ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حاصل نشو و نما دیده بیدار شود</p></div>
<div class="m2"><p>گشته صحرا صدف پر گهر از دانه ما</p></div></div>

دیوان غزلیات اسیر شهرستانی به تصحیح و تحقیق غلامحسین شریفی ولدانی - جلال الدین بن میرزا مومن اسیر شهرستانی - تصویر ۴۹۶

شمارهٔ ۴۶

می کند مشق تپیدن دل دیوانه ما
بال پرواز شود باده به پیمانه ما
حاصل نشو و نما دیده بیدار شود
گشته صحرا صدف پر گهر از دانه ما

هوش مصنوعی: این شعر درباره احساسات عمیق و تپش‌های دل عاشقانه است. تصویرهایی از پرواز و شادابی به واسطه شراب و گنجینه‌های درون دیده می‌شود. شاعر به زیبایی طبیعی و معنوی اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که عواطف و تجربیات زیبا، حتی در دل سختی‌ها و سرگشتگی‌ها، می‌توانند شکوفا شوند.

شمارهٔ ۴۴

شمارهٔ ۴۵

هوش مصنوعی: دل دیوانه ما همچون پرنده‌ای است که می‌خواهد پرواز کند و در این حین، با نوشیدن باده به وجد و شوق بیشتری می‌رسد. این حالت عشق و سرمستی به وی اجازه می‌دهد تا خود را از قید و بندها آزاد کند.

می کند مشق تپیدن دل دیوانه ما

بال پرواز شود باده به پیمانه ما

هوش مصنوعی: با بیداری و آگاهی، شاهد شکوفایی و رشد می‌شویم، همان‌طور که صحرا به برکت دانه‌ای که ما کاشته‌ایم، پر از صدف‌های گرانبها می‌شود.

حاصل نشو و نما دیده بیدار شود

گشته صحرا صدف پر گهر از دانه ما

شمارهٔ ۴۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده