هوش مصنوعی: ما مانند صدفی که گوهر precious را در آستین خود دارد، ارزش و گرانبهاییمان را در زیر نگین خود نگه داشته‌ایم.

هوش مصنوعی: زندگی ما در این دنیا و عالم دیگر پر از غم و ناراحتی است و باعث می‌شود که زندگی و روزگار به دور از خوشی و خوشبختی به نظر برسد. ما به جلوه‌های زندگی و حالتی که در آن هستیم، مثل غبار در آسمان، بی‌اعنا هستیم و به نوعی در حال ساختن زنجیرهای زندانی برای خودمان هستیم.

هوش مصنوعی: ما با دل دیوانه‌مان بر مصلحت‌ها واقف شده‌ایم. به رغم همه مشکلات، دلمان شاد است و لبخند بر روی لب‌هایمان داریم، در حالی که نگرانی‌ها و دشواری‌ها را بر پیشانی‌مان حس می‌کنیم.