اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۳۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>از سر بگذار خودنمایی را</p></div>
<div class="m2"><p>تا فاش بینی آشنایی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شایسته شرطه گر دلی داری</p></div>
<div class="m2"><p>با بحر گذار ناخدایی را</p></div></div>

شمارهٔ ۳۶

از سر بگذار خودنمایی را
تا فاش بینی آشنایی را
شایسته شرطه گر دلی داری
با بحر گذار ناخدایی را

هوش مصنوعی: این شعر به فردی توصیه می‌کند که از خودنمایی و تظاهر بپرهیزد تا به شناخت واقعی و صمیمی از دیگران برسد. در آن یادآوری می‌شود که اگر دل پاک و شایسته‌ای داری، باید مانند یک ناخدا به دریا بروی و تجربه‌های عمیق‌تری را کسب کنی.

شمارهٔ ۳۴

شمارهٔ ۳۵

هوش مصنوعی: خودخواهی و نمایش را کنار بگذار تا بتوانی دوستی واقعی و نزدیکی را درک کنی.

از سر بگذار خودنمایی را

هوش مصنوعی: اگر دل پاک و شایسته‌ای داری، خود را مانند ناخدایی تصور کن که در دریا حرکت می‌کند.

شایسته شرطه گر دلی داری

شمارهٔ ۳۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده