هوش مصنوعی: با اینکه زخمی و بی‌دفاع هستیم، قاتل ما در عوض خوشحال‌تر و شاداب‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر آبرو به خطر نیفتد، از شرم و خجالت ما نتیجه‌ای نمی‌گیریم.

هوش مصنوعی: در درون ما دیگر جایی برای سخن گفتن نیست؛ اینجا یا دل او وجود دارد یا دل ما.

هوش مصنوعی: دیوانه به زیبایی و لطافت زلف شگفت‌انگیز ما عادت کرده است.

هوش مصنوعی: خنده و شادی از او جاری است و زیبایی و لطافت در دل ما به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: گوش‫هایتان را نکنید، چرا که صدای درد دل ما به خاطر حسرت، بلند است.

هوش مصنوعی: هیچ زخم و دردی که در دل ما بوجود آمده، در زیبایی و لطافت گلستان جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: چرا کسی که با ما فاصله دارد، به غم و اندوه ما نمی‌خندد؟ دل ما از این دوری پریشان و حسرت‌زده است.

هوش مصنوعی: زخم‌های پنهان و دردهای نهفته، باعث شده است که در بهار، گل‌های زیبایی در دل ما شکوفا شوند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس را به حرف نمی‌آورد حتی اگر قاتل ما باشد، قاتل ما.

هوش مصنوعی: هرچه بیشتر در درد و رنج فرو رویم، مشکل ما راحت‌تر و قابل تحمل‌تر می‌شود.