هوش مصنوعی: چشم‌های بی‌توجه ما مانند جامی پر از اشک سرخ است که در مسیر جستجوی آرزوهایمان قرار دارد.

هوش مصنوعی: هر مویی در اینجا به‌نوعی به شهادت و فداکاری اشاره دارد و نشان می‌دهد که همه‌ی افراد آماده‌اند از جان خود بگذرند. خونریزی‌ای که از چشمانمان جاری می‌شود، به نشانه‌ی غم و اندوه ماست. به‌عبارتی، نشان می‌دهد که در برابر ظلم و ستم، همگان از کشتن و ریختن خون خود نمی‌ترسند و برای هدفی بزرگ، آماده‌ی فداکاری هستند.

هوش مصنوعی: در شب، به خاطر یادآوری آفتاب، نورپردازی می‌کنند و در نهایت به جایی می‌رسند که فریاد و ناله ما در دل شب برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: اگر نگاه تو، ای ساقی، در روز قیامت وجود نداشته باشد، عالم ما شبی پر از خماری و غم خواهد شد.

هوش مصنوعی: چنان از نیرنگ و فریب چشم‌ها آشفته شده‌ایم که آنقدر تاثیرگذارند که گویی می‌توانند قیامت را به پا کنند.

هوش مصنوعی: ای کسی که در زنجیر عشق ما هستی، دل ما نیز روزی روشن و شاداب خواهد شد. ناله‌ها و اشک‌های ما همچون گل‌های بهاری خواهند شکفت.