اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شد شیشه خانه باغ دل از جان سخت ما</p></div>
<div class="m2"><p>جز سنگ فتنه یار نیارد درخت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیگانه الفتیم چه دنیا چه آخرت</p></div>
<div class="m2"><p>در خانه وجود و عدم نیست رخت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ابر بهار گریه مستانه خودیم</p></div>
<div class="m2"><p>گلهای باغ ما جگر لخت لخت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>زیر نگین ماست دو عالم گذشتگی</p></div>
<div class="m2"><p>بیزاری کلاه و نمد تاج و تخت ما</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>گوهر چکد ز شبنم گلزار فقر اسیر</p></div>
<div class="m2"><p>ابر بهار چون نشود پوست تخت ما</p></div></div>

شمارهٔ ۷۴

شد شیشه خانه باغ دل از جان سخت ما
جز سنگ فتنه یار نیارد درخت ما
بیگانه الفتیم چه دنیا چه آخرت
در خانه وجود و عدم نیست رخت ما
ابر بهار گریه مستانه خودیم
گلهای باغ ما جگر لخت لخت ما
زیر نگین ماست دو عالم گذشتگی
بیزاری کلاه و نمد تاج و تخت ما
گوهر چکد ز شبنم گلزار فقر اسیر
ابر بهار چون نشود پوست تخت ما

شمارهٔ ۷۲

شمارهٔ ۷۳

شد شیشه خانه باغ دل از جان سخت ما

جز سنگ فتنه یار نیارد درخت ما

بیگانه الفتیم چه دنیا چه آخرت

در خانه وجود و عدم نیست رخت ما

ابر بهار گریه مستانه خودیم

گلهای باغ ما جگر لخت لخت ما

زیر نگین ماست دو عالم گذشتگی

بیزاری کلاه و نمد تاج و تخت ما

گوهر چکد ز شبنم گلزار فقر اسیر

ابر بهار چون نشود پوست تخت ما

شمارهٔ ۷۳

اطلاعات