اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>نماید جلوه‌اش اکسیر جان‌ها خاک‌راهی را</p></div>
<div class="m2"><p>خرامش گل زند بر سر ز نقش پا گیاهی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چو نرگس شیشه گل بر سر زند از دیده حیران</p></div>
<div class="m2"><p>به می گر نرگس مخمور او بخشد نگاهی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>زبان عذرخواهی می‌شود طومار جرم او</p></div>
<div class="m2"><p>به محشر گر شهید خود شناسد روسیاهی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>به خونریز شکاری چون سمند از جا برانگیزد</p></div>
<div class="m2"><p>کند صیاد من یک چشم حیران صیدگاهی را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>نمک در دیده شور قیامت ریزم از غیرت</p></div>
<div class="m2"><p>شهید او چو بینم روز محشر بی‌گناهی را</p></div></div>

شمارهٔ ۷۰

نماید جلوه اش اکسیر جان ها خاک راهی را
خرامش گل زند بر سر ز نقش پا گیاهی را
چو نرگس شیشه گل بر سر زند از دیده حیران
به می گر نرگس مخمور او بخشد نگاهی را
زبان عذرخواهی می شود طومار جرم او
به محشر گر شهید خود شناسد روسیاهی را
به خونریز شکاری چون سمند از جا برانگیزد
کند صیاد من یک چشم حیران صیدگاهی را
نمک در دیده شور قیامت ریزم از غیرت
شهید او چو بینم روز محشر بی گناهی را

شمارهٔ ۶۸

شمارهٔ ۶۹

نماید جلوه‌اش اکسیر جان‌ها خاک‌راهی را

خرامش گل زند بر سر ز نقش پا گیاهی را

چو نرگس شیشه گل بر سر زند از دیده حیران

به می گر نرگس مخمور او بخشد نگاهی را

زبان عذرخواهی می‌شود طومار جرم او

به محشر گر شهید خود شناسد روسیاهی را

به خونریز شکاری چون سمند از جا برانگیزد

کند صیاد من یک چشم حیران صیدگاهی را

نمک در دیده شور قیامت ریزم از غیرت

شهید او چو بینم روز محشر بی‌گناهی را

شمارهٔ ۶۹

اطلاعات