هوش مصنوعی: هر قطره باران در بهار مانند ساغری است که در دست داریم و از فیض ساقی یعنی خداوند بهره‌مند شده‌ایم. در این فصل، نوشیدن باده به راحتی و بدون زحمت برای ما فراهم شده است.

هوش مصنوعی: لذت‌ها و شادی‌ها از بین می‌رود و کسی که لطافت و زیبایی را درک نمی‌کند، باید مراقب باشد که غفلت از طبیعت و حیات می‌تواند جان او و بهار را تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: زخم عمیق به قدری شدید است که رنگ از چهره می‌رباید. من از زیبایی باغ، به خاطر قدرت تیغ تو به میدان بهار می‌روم.

هوش مصنوعی: من در این مکان به دنبال زیبایی‌های ظاهری نیستم، بلکه شعله‌ای از عشق و اشتیاق برای شهدای بهار را در دل دارم که به آنها ادای احترام کنم.

هوش مصنوعی: اضطراب و بیقراری او مانند درختی است که برگ‌هایش را یکی یکی گم کرده است و در قامت او، هوای محبوبش را حس می‌کند. بهار در حال طغیانی است و او در این حال و هوا زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: در چشم هر قطره باران، نور و روشنی خاصی وجود دارد و ابرها به وسیله آن‌ها به شکلی زیبا و پرنور درمی‌آیند که بهار را نیز زنده و شاداب می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر ترسی که از دل پرراز گل‌ها دارم، هیچ صدایی از کسی نمی‌شنوم که بخواهد در مورد زیبایی‌های بهار چیزی بگوید.

هوش مصنوعی: سرو و گل در حال عبادت و سجده هستند و من نمی‌دانم آیا پرندگان بهار تحت تأثیر سخنرانی زیبای حسن (که احتمالاً اشاره به زیبایی و جذابیت اوست) به این حالت در آمده‌اند یا نه.