هوش مصنوعی: روزی به یاد روزهای شاد و خوش گذشته‌ام به کوه بیستون نگاه کردم و از دل ناله‌ای به گوش آواز فرهاد رسید.

هوش مصنوعی: دل صیاد بسیار حساس و نرم بود و من بی‌توجه و بی‌ملاحظه، زمانی که ناله‌ام را سر دادم، ناگهان صدای فریاد من به گوش او رسید.

هوش مصنوعی: مخالف من به قدری سختی و ظلم برایم به ارمغان آورد که به طور ناخواسته و بدون اراده تحت تاثیر او قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: من فراموش کرده بودم که برای رسیدن به آرامش باید تلاش کنم، در حالی که دامن پروازم را گرفته بودم و صیاد به من نزدیک شده بود.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌توجهی سرنوشتم، از او دور شدم و حالا ناتوانی‌ها و مشکلات عشق به کمکم آمدند.

هوش مصنوعی: به یاد خوشی‌ها و لحظات شاد، از ذهنم دور شده بودم. در حالی که در گذشته غرق بودم و تحت تاثیر درد و غم، احساس زنده بودن نمی‌کردم.