هوش مصنوعی: در باغی که تو هستی، دل‌سوخته من از غم تو همواره در حال شکفتن است؛ همان‌طور که شمع به خاطر گرمای وجودش می‌سوزد و می‌گدازد، نفس من نیز به خاطر دلتنگی برای تو، در حال شکوفایی است.

هوش مصنوعی: برگ گل‌های نازک دل‌های پر امید نمی‌تواند در دل گلستان رشد کند. این غنچه‌های دل‌تنگ، در قفس اسیران خود، امیدی ندارند که بتوانند شکوفا شوند.

هوش مصنوعی: اگر به یاد زیبایی سوزان او بیفتم، اشکم مانند باران می‌بارد و در آتش، خار و گیاه هم گل می‌دهند.

هوش مصنوعی: زخم‌های تازه‌ای که بر دل گل‌ها نشسته، نشان‌دهنده‌ی غیرت و احساس است. همچنین، آن نخل که اول به بار نشسته، نمادی از شکوفایی و سرسبزی است و در واقع، گل‌هایی را به نمایش می‌گذارد که به خاطر وجود این غیرت، شکوفا می‌شوند.

هوش مصنوعی: اگر باران از چشم‌ها بریزد، این نشان عشق است و کسی که در دریای عشق گرفتار شده، در میان موج‌های دریا، گل‌های زیبا می‌روید.