هوش مصنوعی: کسانی که به لذت‌های زندگی و خوراک‌های خوشمزه علاقه‌مندند، به خوبی می‌دانند چگونه باید از هر جرعه‌ی کم‌ارزش هم لذت ببرند و آن را مانند یک جام گرانبها بشمارند.

هوش مصنوعی: آسان‌طلبان که فقط به دنبال لذت و خوشی هستند، چه چیزی از غم و اندوه می‌دانند؟ آنها فقط نام غم را دیده‌اند و به تجربه آن نرسیده‌اند.

هوش مصنوعی: زینت‌های ظاهری مانند زنار و تسبیح برای اسیران زندگی در این دنیا هیچ معنایی ندارد، چرا که آن‌ها نمی‌توانند حقیقت را ببینند. هر کسی در این زنجیره به دام خاصی گرفتار شده و تنها خودشان می‌توانند درکی از آن داشته باشند.

هوش مصنوعی: گروهی هستند که حقیقت عشق و تمایل را نمی‌دانند. اگر کسی بی‌احساس باشد، از محبت و عشقش چیز زیادی نمی‌فهمد، حتی اگر از ایمان و کفر نیز آگاه باشد.

هوش مصنوعی: در عشق، جز خود عشق هیچ پناهگاهی نداریم. پرندگان گرفتار نیز تنها همین دام را می‌شناسند.