هوش مصنوعی: عاشقان وفادار، سرنوشت خود را با نشانه‌های گریه و اشک رقم می‌زنند و به جای آنکه به ظاهر و نشانه‌های مادی توجه کنند، تمام جهان را در دل خود جای می‌دهند.

هوش مصنوعی: ناله و آه کسانی که دلشان سوخته، نشانه‌ای از درد و عذاب آن‌هاست. این در حالی است که شعله‌های درد و ناراحتی به آرامی بر دل‌های بی‌خیال و بی‌خبر حاکم می‌شود.

هوش مصنوعی: بدن من از شدت جنون مانند آینه‌ای است که شعله‌ها را نشان می‌دهد. هر بخش از بدنم به گونه‌ای است که گویی در حال سوختن است و همه اجزای آن با هم در این آتش به هم می‌پیوندند.

هوش مصنوعی: کسانی که رازهای عشق را در دل دارند، وقتی به یاد تو هستند، دلشان را از نگرانی پاک کرده و مثل گلی که در قطره‌های شبنم درخشش دارد، به زیبایی و پاکی می‌نگرند.

هوش مصنوعی: برای درمان دل‌های دردمند و وفادار، اشک‌هایی که به طور مداوم می‌ریزند، مانند گلابی هستند که می‌توانند آرامش بخشد.

هوش مصنوعی: من از این می‌ترسم که خوشی ابدی‌ام را با یاد تو خراب کنم، چرا که ممکن است نشانه‌ای از غمت بر دل شادمانم بماند.

هوش مصنوعی: من از آنچه که دیگران دربارهٔ من فکر می‌کنند، بیشتر از آنچه که خودم در کارشان دخالت می‌کنم، دردمند هستم. آنها من را تنها یک دیوانه یا عاقل می‌دانند، اما من در درونم احساسات و دردهایی دارم که فراتر از تصور آنهاست.