اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>باده چون زور آورد هشیار می‌سازد مرا</p></div>
<div class="m2"><p>خواب چون گردد گران بیدار می‌سازد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>صبح را گلگونه می‌بخشد کفِ خاکسترم</p></div>
<div class="m2"><p>سوختن رنگین‌تر از گلزار می‌سازد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دارد اکسیرِ حواسِ جمع دل چون شد خراب</p></div>
<div class="m2"><p>سایهٔ ویرانه‌ها بسیار می‌سازد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>غفلتم تعمیرِ آگاهی است دیدم بارها</p></div>
<div class="m2"><p>چشمِ خواب‌آلودِ من بیدار می‌سازد مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>بلبلِ گل‌های شوخ از دور بودن خوشتر است</p></div>
<div class="m2"><p>سِیرِ باغِ آرزو بیزار می‌سازد مرا</p></div></div>

شمارهٔ ۳۹

باده چون زور آورد هشیار می سازد مرا
خواب چون گردد گران بیدار می سازد مرا
صبح را گلگونه می بخشد کف خاکسترم
سوختن رنگین تر از گلزار می سازد مرا
دارد اکسیر حواس جمع دل چون شد خراب
سایه ویرانه ها بسیار می سازد مرا
غفلتم تعمیر آگاهی است دیدم بارها
چشم خواب آلود من بیدار می سازد مرا
بلبل گل های شوخ از دور بودن خوشتر است
سیر باغ آرزو بیزار می سازد مرا

شمارهٔ ۳۷

شمارهٔ ۳۸

صائب تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۷

باده چون زور آورد هشیار می‌سازد مرا

خواب چون گردد گران بیدار می‌سازد مرا

صبح را گلگونه می‌بخشد کفِ خاکسترم

سوختن رنگین‌تر از گلزار می‌سازد مرا

دارد اکسیرِ حواسِ جمع دل چون شد خراب

سایهٔ ویرانه‌ها بسیار می‌سازد مرا

غفلتم تعمیرِ آگاهی است دیدم بارها

چشمِ خواب‌آلودِ من بیدار می‌سازد مرا

بلبلِ گل‌های شوخ از دور بودن خوشتر است

سِیرِ باغِ آرزو بیزار می‌سازد مرا

شمارهٔ ۳۸

اطلاعات

حاشیه ها