اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ز بسکه گردش چشم تو دیده مست مرا</p></div>
<div class="m2"><p>ز دل ربوده به غیر از تو هر چه هست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز خاکساری خود در طلسم آرامم</p></div>
<div class="m2"><p>نمی رسد چو غبار آفت شکست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>عبث چه منت دریوزه بهار کشم</p></div>
<div class="m2"><p>که خون آبله گل می کند به دست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>نمی شناسمت ای فتنه جو نمی دانم</p></div>
<div class="m2"><p>کجا شناخته آن چشم می پرست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>اسیر داد دل هرزه گرد می دادم</p></div>
<div class="m2"><p>جنون به حلقه زنجیر فکر بست مرا</p></div></div>

دیوان غزلیات اسیر شهرستانی به تصحیح و تحقیق غلامحسین شریفی ولدانی - جلال الدین بن میرزا مومن اسیر شهرستانی - تصویر ۸۴

شمارهٔ ۳۵

ز بسکه گردش چشم تو دیده مست مرا
ز دل ربوده به غیر از تو هر چه هست مرا
ز خاکساری خود در طلسم آرامم
نمی رسد چو غبار آفت شکست مرا
عبث چه منت دریوزه بهار کشم
که خون آبله گل می کند به دست مرا
نمی شناسمت ای فتنه جو نمی دانم
کجا شناخته آن چشم می پرست مرا
اسیر داد دل هرزه گرد می دادم
جنون به حلقه زنجیر فکر بست مرا

شمارهٔ ۳۳

شمارهٔ ۳۴

ز بسکه گردش چشم تو دیده مست مرا

ز دل ربوده به غیر از تو هر چه هست مرا

ز خاکساری خود در طلسم آرامم

نمی رسد چو غبار آفت شکست مرا

عبث چه منت دریوزه بهار کشم

که خون آبله گل می کند به دست مرا

نمی شناسمت ای فتنه جو نمی دانم

کجا شناخته آن چشم می پرست مرا

اسیر داد دل هرزه گرد می دادم

جنون به حلقه زنجیر فکر بست مرا

شمارهٔ ۳۴

اطلاعات