هوش مصنوعی: نگاه عمیق و شگفت‌انگیز من مانند سرمه‌ای است که تأثیر زیادی بر وجودم دارد، و سایه گل برای من به مانند چشمان سیاه زیبایی می‌نماید.

هوش مصنوعی: هرقدر که در چمن قدم زدم و مجذوب زیبایی تو شدم، مثل آب سبزه‌ای که هر لحظه در جایی جمع می‌شود، من هم در کنار تو سرگردان هستم.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و ارادت به تو، جهان را همچون یک جواهر در دستانم دارم، اما این عشق برایم درد و رنجی به همراه داشته است.

هوش مصنوعی: من از آن دود دل خود پرورش یافته‌ام، و مانند شعله‌ای از گلستان در برابر این ابر سیاه نمایان هستم.

هوش مصنوعی: دل غمگین و دلشکسته‌ای دارم که بی‌دلیل شکایت می‌کند. من اسیر هیچ‌کس نیستم و کسی از من نمی‌پرسد که چه خطایی کرده‌ام.