اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مکن در بزم روشن وصف آن شیرین شمایل را</p></div>
<div class="m2"><p>که رشک آتش زند در سینه جان شمع محفل را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بکش از صحبت صورت پرستان دامن الفت</p></div>
<div class="m2"><p>خریداری مجو بهتر زحسن آیینه دل را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>شهیدی سرخ روی بزم سربازی تواند شد</p></div>
<div class="m2"><p>که طوق گردن تسلیم سازد تیغ قاتل را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>شد از موج سرشکم کشتی آرام طوفانی</p></div>
<div class="m2"><p>نمایی تا به کی ای ناخدا از دور ساحل را</p></div></div>

شمارهٔ ۲۹

مکن در بزم روشن وصف آن شیرین شمایل را
که رشک آتش زند در سینه جان شمع محفل را
بکش از صحبت صورت پرستان دامن الفت
خریداری مجو بهتر زحسن آیینه دل را
شهیدی سرخ روی بزم سربازی تواند شد
که طوق گردن تسلیم سازد تیغ قاتل را
شد از موج سرشکم کشتی آرام طوفانی
نمایی تا به کی ای ناخدا از دور ساحل را

شمارهٔ ۲۷

شمارهٔ ۲۸

مکن در بزم روشن وصف آن شیرین شمایل را

که رشک آتش زند در سینه جان شمع محفل را

بکش از صحبت صورت پرستان دامن الفت

خریداری مجو بهتر زحسن آیینه دل را

شهیدی سرخ روی بزم سربازی تواند شد

که طوق گردن تسلیم سازد تیغ قاتل را

شد از موج سرشکم کشتی آرام طوفانی

نمایی تا به کی ای ناخدا از دور ساحل را

شمارهٔ ۲۸

اطلاعات