اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مو به مو مژگان تر باید شکار عشق را</p></div>
<div class="m2"><p>گریه بسیار است ابر نوبهار عشق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از نیاز ما رخت باغ تماشا گشته است</p></div>
<div class="m2"><p>گل بخندد از گریبان خارخار عشق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>دل به امیدی غبار راه حسرت گشته است</p></div>
<div class="m2"><p>وعده می سوزد چراغ انتظار عشق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>از نسیم جلوه ای پرواز رنگین می کنم</p></div>
<div class="m2"><p>نکهت گل می برد از جا غبار عشق را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>چون اسیر آیینه ام از تیره بختی روشن است</p></div>
<div class="m2"><p>صبح ما شام غریبان شد دیار عشق را</p></div></div>

شمارهٔ ۲۷

مو به مو مژگان تر باید شکار عشق را
گریه بسیار است ابر نوبهار عشق را
از نیاز ما رخت باغ تماشا گشته است
گل بخندد از گریبان خارخار عشق را
دل به امیدی غبار راه حسرت گشته است
وعده می سوزد چراغ انتظار عشق را
از نسیم جلوه ای پرواز رنگین می کنم
نکهت گل می برد از جا غبار عشق را
چون اسیر آیینه ام از تیره بختی روشن است
صبح ما شام غریبان شد دیار عشق را

شمارهٔ ۲۵

شمارهٔ ۲۶

مو به مو مژگان تر باید شکار عشق را

گریه بسیار است ابر نوبهار عشق را

از نیاز ما رخت باغ تماشا گشته است

گل بخندد از گریبان خارخار عشق را

دل به امیدی غبار راه حسرت گشته است

وعده می سوزد چراغ انتظار عشق را

از نسیم جلوه ای پرواز رنگین می کنم

نکهت گل می برد از جا غبار عشق را

چون اسیر آیینه ام از تیره بختی روشن است

صبح ما شام غریبان شد دیار عشق را

شمارهٔ ۲۶

اطلاعات