شمارهٔ ۲۶
مو به مو مژگان تر باید شکار عشق را
گریه بسیار است ابر نوبهار عشق را
از نیاز ما رخت باغ تماشا گشته است
گل بخندد از گریبان خارخار عشق را
دل به امیدی غبار راه حسرت گشته است
وعده می سوزد چراغ انتظار عشق را
از نسیم جلوه ای پرواز رنگین می کنم
نکهت گل می برد از جا غبار عشق را
چون اسیر آیینه ام از تیره بختی روشن است
صبح ما شام غریبان شد دیار عشق را
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
مو به مو مژگان تر باید شکار عشق را
گریه بسیار است ابر نوبهار عشق را
هوش مصنوعی: برای شکار عشق باید تمام جزئیات و دقت را به کار گرفت، چرا که برای رسیدن به آن، نیاز به گریه و احساسات عمیق است. در واقع، عشق نیازمند صبر و احساسات لطیف و عاشقانه است که در دل مانند باران بهاری میبارد.
از نیاز ما رخت باغ تماشا گشته است
گل بخندد از گریبان خارخار عشق را
هوش مصنوعی: به خاطر نیاز ما، زیبایی باغ تماشا به حجاب درآمده است و گل با وجود خاری که عشق به همراه دارد، لبخند میزند.
دل به امیدی غبار راه حسرت گشته است
وعده می سوزد چراغ انتظار عشق را
هوش مصنوعی: دل با امیدی که دارد، دچار غم و حسرت شده است و در این بین، وعدهای که به آن داده شده، مثل شعلهای میسوزد و نشانه انتظار عشقی را روشن نگه داشته است.
از نسیم جلوه ای پرواز رنگین می کنم
نکهت گل می برد از جا غبار عشق را
هوش مصنوعی: از نسیم خوشبو و لطیف رنگین پرواز میکنم، عطر گل مرا از مکانم به دور میکند و غبار عشق را بر میدارد.
چون اسیر آیینه ام از تیره بختی روشن است
صبح ما شام غریبان شد دیار عشق را
هوش مصنوعی: از آنجا که من اسیر و گرفتار آیینهای هستم، روشنایی صبح ما نشان دهنده بدبختیام است و شب ما همانند غریبان است در سرزمین عشق.