اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>در دل گداختیم تمنای خویش را</p></div>
<div class="m2"><p>شاید که ناله گرم کند جای خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فرصت سلم خریده بازار محنتم</p></div>
<div class="m2"><p>امروز می خورم غم فردای خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>زان پیشتر که گریه شود رو شناس ما</p></div>
<div class="m2"><p>شستیم سرنوشت مداوای خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>آخر دچار کوی تو شد گرد تربتم</p></div>
<div class="m2"><p>دیدم بهار آبله پای خویش را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>یاد قدی ز بسکه به دل داشتم اسیر</p></div>
<div class="m2"><p>بگداختم چو شمع سراپای خویش را</p></div></div>

شمارهٔ ۲۶

در دل گداختیم تمنای خویش را
شاید که ناله گرم کند جای خویش را
فرصت سلم خریده بازار محنتم
امروز می خورم غم فردای خویش را
زان پیشتر که گریه شود رو شناس ما
شستیم سرنوشت مداوای خویش را
آخر دچار کوی تو شد گرد تربتم
دیدم بهار آبله پای خویش را
یاد قدی ز بسکه به دل داشتم اسیر
بگداختم چو شمع سراپای خویش را

شمارهٔ ۲۴

شمارهٔ ۲۵

در دل گداختیم تمنای خویش را

شاید که ناله گرم کند جای خویش را

فرصت سلم خریده بازار محنتم

امروز می خورم غم فردای خویش را

زان پیشتر که گریه شود رو شناس ما

شستیم سرنوشت مداوای خویش را

آخر دچار کوی تو شد گرد تربتم

دیدم بهار آبله پای خویش را

یاد قدی ز بسکه به دل داشتم اسیر

بگداختم چو شمع سراپای خویش را

شمارهٔ ۲۵

اطلاعات