هوش مصنوعی: با تلاش فراوان و رنج زیاد، به مقصد خود می‌رسم و از احساسات و آرزوهای درونی‌ام که ناشی از دل‌تنگی و حسرت است، چشم‌پوشی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: تو با دیگران خلوت می‌کنی و ما را از خودت دور می‌سازی. آیینه‌ی داغ خودت رازهای تو را از ما پنهان می‌سازد.

هوش مصنوعی: من سرنوشتی دارم که از آواره‌ای هم بیشتر است. خضر، که راهنما است، حتی نمی‌داند چگونه می‌توانم خودم را پیدا کنم.

هوش مصنوعی: برای اینکه پروانه‌ام به کمال برسد، در روز و شب به طور مداوم خود را در آتش عشق سوزانده‌ام و چراغ وجود خود را روشن نگه داشته‌ام.

هوش مصنوعی: از گل‌ها می‌نوشم و در چمن با مستان به سر می‌برم و در میان دیوار باغ، عشق و زیبایی‌های خود را دنبال می‌کنم.