اسیر شهرستانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چه گویم با کسی راز دل دیوانه خود را</p></div>
<div class="m2"><p>که خوابم می برد گر سرکنم افسانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>سرانجام خیال توتیای غیرتی دارم</p></div>
<div class="m2"><p>به چشم خود کشم خاکستر پروانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>غبار خاطرم خوش گریه آلود است می خواهم</p></div>
<div class="m2"><p>به سیل اضطراب دل دهم ویرانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>ندارم سجده ای کز عهده خجلت برون آیم</p></div>
<div class="m2"><p>سرکوی وفا یعنی عبادتخانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>کجا صد روزگار از عهده موجی برون آید</p></div>
<div class="m2"><p>جلو ریزی دهم گر گریه مستانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>نمی دانم کجا پیدا کنم چندان دل دعوی</p></div>
<div class="m2"><p>بیارایم اگر از بهر او کاشانه خود را</p></div></div>
<div class="b" id="bn7"><div class="m1"><p>اسیر امشب نمی دانم چه گفتم یا چه ها کردم</p></div>
<div class="m2"><p>دل دیوانه خود را دل دیوانه خود را</p></div></div>

شمارهٔ ۱۹

چه گویم با کسی راز دل دیوانه خود را
که خوابم می برد گر سرکنم افسانه خود را
سرانجام خیال توتیای غیرتی دارم
به چشم خود کشم خاکستر پروانه خود را
غبار خاطرم خوش گریه آلود است می خواهم
به سیل اضطراب دل دهم ویرانه خود را
ندارم سجده ای کز عهده خجلت برون آیم
سرکوی وفا یعنی عبادتخانه خود را
کجا صد روزگار از عهده موجی برون آید
جلو ریزی دهم گر گریه مستانه خود را
نمی دانم کجا پیدا کنم چندان دل دعوی
بیارایم اگر از بهر او کاشانه خود را
اسیر امشب نمی دانم چه گفتم یا چه ها کردم
دل دیوانه خود را دل دیوانه خود را

شمارهٔ ۱۷

شمارهٔ ۱۸

چه گویم با کسی راز دل دیوانه خود را

که خوابم می برد گر سرکنم افسانه خود را

سرانجام خیال توتیای غیرتی دارم

به چشم خود کشم خاکستر پروانه خود را

غبار خاطرم خوش گریه آلود است می خواهم

به سیل اضطراب دل دهم ویرانه خود را

ندارم سجده ای کز عهده خجلت برون آیم

سرکوی وفا یعنی عبادتخانه خود را

کجا صد روزگار از عهده موجی برون آید

جلو ریزی دهم گر گریه مستانه خود را

نمی دانم کجا پیدا کنم چندان دل دعوی

بیارایم اگر از بهر او کاشانه خود را

اسیر امشب نمی دانم چه گفتم یا چه ها کردم

دل دیوانه خود را دل دیوانه خود را

شمارهٔ ۱۸

اطلاعات