گنجور

شمارهٔ ۱۶۲

باده کامل عیار جوش خود است
نشئه چابک سوار هوش خود است
نتوان شد غبار خاطرها
حرف ما آشنای گوش خود است
چه اثرها ز ناله می چینم
بیکسی گوش بر سروش خود است
درد می شد غبارم از مستی
دل همان در خمار جوش خود است
چه گواراست زهر دشنامش
آنقدر نوش ما که نوش خود است
داد ازخنده های یار اسیر
هم نمک هم نمک فروش خود است؟

اطلاعات

وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

باده کامل عیار جوش خود است
نشئه چابک سوار هوش خود است
هوش مصنوعی: شراب ناب و اصل، نشانه‌ای از جوش و حرارت خود دارد و حالتی سرمست‌کننده و تند همراه با بیداری ذهنی به همراه دارد.
نتوان شد غبار خاطرها
حرف ما آشنای گوش خود است
هوش مصنوعی: ما نمی‌توانیم غبار نگرانی‌هایمان را کنار بزنیم؛ کلام ما، فقط برای خودمان آشناست و دیگران آن را نمی‌فهمند.
چه اثرها ز ناله می چینم
بیکسی گوش بر سروش خود است
هوش مصنوعی: از ناله‌هایم تأثیرات زیادی می‌گیرم، اما کسی به صدای غمگین من گوش نمی‌دهد.
درد می شد غبارم از مستی
دل همان در خمار جوش خود است
هوش مصنوعی: غم و ناراحتی من به خاطر حال و هوای عاشقانه‌ام است که همانند غبار در می‌آید و خود را نشان می‌دهد. این حالت ناشی از جنون و هیجان درونی من است.
چه گواراست زهر دشنامش
آنقدر نوش ما که نوش خود است
هوش مصنوعی: دشنام او تا این حد شیرین و دلپذیر است که برای ما، همانند نوشیدنی خوشمزه‌ای به نظر می‌رسد و حتی می‌توان گفت که خود او نیز از این دشنام لذت می‌برد.
داد ازخنده های یار اسیر
هم نمک هم نمک فروش خود است؟
هوش مصنوعی: خنده‌های محبوب من درد دل را نمی‌فهمد، زیرا هم خودش طعنه‌زن و هم همراهی برای خوشمزگی است.