هوش مصنوعی: دل انسان در دوری و جدایی، احساسات و رنگ‌های مختلفی را نشان می‌دهد، اما زمانی که دل انسان سرد و سخت شود، مانند سنگ بی‌احساس و بی‌انعطاف می‌شود.

هوش مصنوعی: تو تحت تأثیر شادی و جذابیت‌های دنیای اطراف هستی و چقدر صداهایی که از هنرمندان و موزیسین‌ها به گوش می‌رسد، برایت لذت‌بخش و شگفت‌انگیز به نظر می‌آید.

هوش مصنوعی: اعتماد و توکل تو به خداوند قوی و فراوان است، اما آرزوهایی که داری، باعث می‌شوند که فقر و تنگدستی در زندگی‌ات بیشتر احساس شود.

هوش مصنوعی: وقتی دل تو تحت فشار و ظلم قرار می‌گیرد، آیا اشک‌های مظلومان باعث نمی‌شود که همچون حباب‌ها، به سنگی محکم تبدیل شوی؟

هوش مصنوعی: تو از حال خود بی‌خبری و در عین حال، ساقیان با هزار رنگ و نیرنگ، فقط یک تصویر به تو نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: چطور می‌توانی در دل بیابان به زیبایی و زشتی‌هایی که علامت فقر است، توجه کنی؟ این نشانه‌ها به قدری دور و متفاوت به نظر می‌رسند که فکر می‌کنی چیزی از آن‌ها فاصله دارد.

هوش مصنوعی: در حالت مستی، تحت تأثیر سایه‌های خم‌های شراب، نشانه‌های قدرت و مقام به چشم می‌آیند.