هوش مصنوعی: آتش و شعله از زیبایی و جذابیت تو فرار کردند، و حتی صیاد از چشم‌های زهرآگین تو از شکار خود دور شد.

هوش مصنوعی: آیا به خاطر زیبایی و جذبه چشمان تو، سال عاشقانه من سپری شد و بی‌خبر این عید برای من محقق نشده، از دلم فرار کرد؟

هوش مصنوعی: شهر به خاطر دل تپیدن من فراری شده است، و من امیدوارم که کسی از من بپرسد چرا فرار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل تپنده‌ام از بی‌قراری به شوق آمدن وعده‌ای به سراغ گل رفت، ولی رنگ آن وعده از چهره انتظار من رخت بربست و ناپدید شد.

هوش مصنوعی: هنر او به قدری درخشان بود که از زیبایی و رنگارنگی‌اش، به خاطر شرم، به دامن کوه‌ها پناه برد.

هوش مصنوعی: شاید روزی وطن را بهتر بشناسم، اما اکنون از دیاری دور بوی گل را که به خاطر خجالت به خارزار فرار کرده است، حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: نگو چرا شعله‌ور شدن وجودش در دل سنگ سخت پنهان شده است، زیرا از بازی روزگار، نفس سرد زندگی فراری شده است.