هوش مصنوعی: از روی محبت، دل نرم و حساس شد و به خوبی متوجه ناپسندی بی‌رحمی گشت. چشم ضعیف هم بفهمید که روشنایی چه چیزی است.

هوش مصنوعی: در زیبایی لب تو تا حدی ذوب شدم که داغ وجودم به خاطر این نیست که چرا خود را در مستی تو شناختم.

هوش مصنوعی: در محفل ما که هیچ‌کس زبان نمی‌داند، هر کسی که جا گرفت، از یک لحن، رنگ‌های مختلفی از سخن را تشخیص داد.

هوش مصنوعی: مرا در حیرت است که چرا آدم‌ها آینه می‌خرند، در حالی که هیچ کس به اندازه‌ی کسی که تو را شناخته، خود را نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: در مجلسی که دل‌ها به محبت و شناخت نزدیکان آشناست، بی‌توجهی و غفلت نمی‌تواند پایمال شود و نادیده گرفته گردد.

هوش مصنوعی: دیگر از حال و احوال دیوانه شب نپرس، چرا که وقتی او دلش را از یاد تو شناخت، خود را هم شناسایی کرد.

هوش مصنوعی: در دنیا، کسی مانند خود دشمنی را ندیده است؛ چرا که کسی که یک بار با نگاه ما آشنا شده، به رغم دیگران، سختی‌ها و گرفتاری‌های خود را به راحتی می‌سازد.