هوش مصنوعی: اندیشه ما به سمت صبر و آرامش می‌رود و از سوی دیگر، این اندیشه باعث می‌شود که عیب‌ها و خطاهای ما نمایان شود.

هوش مصنوعی: تا زمانی که عشق از یاد برود و به تنهایی ما چنگ بیاندازد، نگاه وحشت‌زده‌ای از سوی خدا وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر اجازه نداشته باشی، داشتن جرات برای نگاه کردن به دل کسی نادرست است. اگر این را باور نداری، باید به شهرت و استقلال رأی ما توجه کنی.

هوش مصنوعی: هر سایه‌ای که از مژگان به وجود می‌آید، به نظر راهنمایی برای قبله‌ی درست می‌رسد. این تعجب به خاطر این است که پرده‌ی بینایی ما را می‌پوشاند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از گرفتار بودن خود نگرانی ندارد، می‌تواند به خوبی حال و زیبایی ما را نشان دهد و به تصویر بکشد.