هوش مصنوعی: هوا، مانند باغی سرسبز و خوشبو، ما را با شور و شوقی دیوانه‌وار به سمت خود می‌کشد و خون توبه‌مان را به گونه‌ای می‌ریزد که پیمانه‌امان پر از احساسات و اندوه می‌شود.

هوش مصنوعی: شراب تو ما را به دام می‌کشد و غفلت از این می‌نوشیم. اگر دل‌مان وفا را رها کند، بی‌وفایی برای ما غریبه می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم بدخواهان در این دنیا می‌تواند هر آسیب و ضرری به انسان برساند، اما عشق و شور و حال ما به این خوشی و ش مسئولیتی ندارد و مانند شرابی است که همه جا آن را می‌پرستند.

هوش مصنوعی: از زیبایی چهره‌ات گلزارها به آتش می‌افتند و از وجود تو شمع‌ها روشن می‌شوند. تماشای تو برای ما مانند دیدن گل‌هاست و پروانه‌ها را به سوی خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: خرابی صندل و درد ناشی از آن باعث شده تا جهان با امتحانات دشواری مواجه شود. تا چه زمانی باید ما را به حال ویران و آسیب‌دیده رها کنی؟

هوش مصنوعی: شخصی که به خاطر ترس و وحشت، از دیگران چیزهایی می‌گیرد، با محبت و نزدیک شدن به او، می‌تواند چیزهای ارزشمندی به دیگران هدیه دهد. پس بیا و نگران حسرت خود نباش، زیرا او در حقیقت دیوانه‌ای است که می‌تواند عشق و احساسات عمیق را به دیگران منتقل کند.

هوش مصنوعی: کودک بدخلق که به او وابسته‌ام، هرگز آرامش نخواهد یافت؛ زیرا نگرانم که خوابش را بیدار کند و داستان ما را بشنود.