گنجور

شمارهٔ ۱۰۸

ای نام تو قبله زبان‌ها
چشم دل‌ها چراغ جان‌ها
آیینه راز توست عالم
پیداست ز نام‌ها نشان‌ها
ویران شده نسیم شوقت
مانند حباب خانمان‌ها
سرمنزل توست بی‌نشانی
گرد ره کیست کاروان‌ها؟
شوق تو به هر دلی که افتاد
پر کرد ز خاک‌ها دکان‌ها
فرسوده سجده در تو
تا در فرق جبین آسمان‌ها
گردید اسیر از دل تو
آیینه گر یقین گمان‌ها

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ای نام تو قبله زبان‌ها
چشم دل‌ها چراغ جان‌ها
هوش مصنوعی: ای نام تو، به‌عنوان نقطه‌ی کانونی زبان‌ها و دلیلی برای روشنایی چشم‌ها و روشنی‌بخش جان‌هاست.
آیینه راز توست عالم
پیداست ز نام‌ها نشان‌ها
هوش مصنوعی: آینه نشان‌دهنده رازهای توست، تمام دنیای بیرونی از نام‌ها و نشانه‌ها قابل مشاهده است.
ویران شده نسیم شوقت
مانند حباب خانمان‌ها
هوش مصنوعی: نسیم عشق تو مانند حباب‌ها، خانه‌ها را ویران کرده است.
سرمنزل توست بی‌نشانی
گرد ره کیست کاروان‌ها؟
هوش مصنوعی: مقصد تو بی‌نشانه است، پس چه کسی است که در این مسیر کاروان‌ها را راهنمایی کند؟
شوق تو به هر دلی که افتاد
پر کرد ز خاک‌ها دکان‌ها
هوش مصنوعی: شوق و عشق تو به هر قلبی که راه پیدا کرد، آن را پر از زیبایی و دلچسبی کرد.
فرسوده سجده در تو
تا در فرق جبین آسمان‌ها
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به ستایش و احترام بسیار بالا نسبت به خداوند اشاره دارد. او می‌گوید که در پرستش و عبادت خداوند، به اندازه‌ای تلاش و خضوع کرده که این عبادت در عمق وجودش نشسته و حتی بر روی سر او که نمادی از آسمان‌هاست، تأثیر گذاشته است. این تعبیر نشان‌دهنده ارتباط عمیق و واقعی با خداوند و عشق سرشار او به معبود است.
گردید اسیر از دل تو
آیینه گر یقین گمان‌ها
هوش مصنوعی: دل من به تو وابسته است و در این وابستگی، نگرانی‌ها و شک‌ها به یاس تبدیل شده‌اند.