شمارهٔ ۱۰۷
شمشیر تو قبله گاه سرها
پروانه ناوکت جگرها
پرواز وفاست گلفشان تر
بر باد دهیم بال و پرها
چون برق که بر شفق بتابد
تیغت زده بر صف جگرها
از پرتو آفتاب رویت
گردیده غبارها شررها
صبر است که رام می کند دل
سنگ است متاع شیشه گرها
در آینه دلم چو دیدی
بیگانه نبودی اینقدرها
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
شمشیر تو قبله گاه سرها
پروانه ناوکت جگرها
هوش مصنوعی: شمشیر تو به عنوان محلی مقدس برای سرها محسوب میشود و پروانهها به دور شمشیر تو میچرخند و جگرها را تحت تاثیر قرار میدهند.
پرواز وفاست گلفشان تر
بر باد دهیم بال و پرها
هوش مصنوعی: به سوی آسمان پرواز کنیم و با عشق و زیبایی، خود را به آزادترین حالت برسانیم.
چون برق که بر شفق بتابد
تیغت زده بر صف جگرها
هوش مصنوعی: همچون برقی که بر افق سرخ میتابد، تیغ تو بر دلها اثر میگذارد.
از پرتو آفتاب رویت
گردیده غبارها شررها
هوش مصنوعی: از تابش خورشید چهره تو، غبارها و آتشها پاک شده است.
صبر است که رام می کند دل
سنگ است متاع شیشه گرها
هوش مصنوعی: صبر است که دلهای سخت و بیعاطفه را نرم میکند، مانند شیشهای که با هنر و تلاش سازندهاش شکل میگیرد.
در آینه دلم چو دیدی
بیگانه نبودی اینقدرها
هوش مصنوعی: وقتی در آینه دل خود به تماشای احساسات و افکار مینشینی، نمیبایست آنقدر غریبه و بیگانه به نظر بیایی.

اسیر شهرستانی